Twee religies

Ik ga een nieuw artikel schrijven, het vorige was wat lastig artikel. Deze maak ik iets simpeler, maar misschien ook nog moeilijker. Het gaat over verfijndheid. De huidige nog ongefilterde religie en als tweede verfijnde religie.

Er is een aantal verschillen. Zo hebben zij geen structurele tekstanalyses. Ze hebben bijvoorbeeld geen tot weinig informatie hoe Johannes is opgebouwd, noch hoe zich dat verhoudt tot Genesis, bijvoorbeeld dat Johannes hoofdstuk een tot en met vier parallel loopt met Genesis een tot en met vier. Ze maken er ook geen overzichtelijk schema van, namelijk dat je Genesis en Johannes in een mooi schema kan zetten, met Genesis links in het schema onder kopje natuur en Johannes rechts met kopje mensen. Je kan er een boekhoudkundig schema van maken met links Activa zoals de natuur en rechts Passiva zoals de mensen, maar netjes boekhouden is er niet bij.

Er is ook geen link met wetenschap. Zij zeggen dat je gewoon moet geloven, gewoon basta en anders ga je naar de hel. Dat is tamelijk grof, het wordt van bovenaf verordonneerd, ik noem dat powerplay. Er wordt weinig gedaan aan uitleg is wat nu eigen de basis is van het Evangelie, op welke manier dat functioneert. Het lijkt enerzijds op dat je beter moet luisteren, beter kijken, met andere woorden op het opplussen van ons waarnemingsvermogen. Aan de Passiva kant. Anderzijds wat dit nu betekent voor het leven in de werkelijkheid, dus de Activa kant. Hier is, volgens mijn conclusie, dat als jij jouw waarnemingsvermogen goed hebt, dan kan je daar punten mee scoren om beter te leven, meer goodwill, aan Activa kant.

1 Gutmenschen

Het probleem zit mogelijk in de mens zelf. De meeste mensen zijn naar mijn mening te kwalificeren als Gutmenschen. Die doen goed hun best en zo mogelijk met alles. Ze maaien goed netjes hun gazon, als er ook maar een klein gat in je schoen zit gooi je het netjes direct weg en ze maken gesoigneerde maaltijden waar niets aan ontbreekt. Ze rijden netjes in hun auto. Afgelopen week reed ik naar de supermarkt en zet mijn auto in het eerste beste parkeervak, maar zo doen Gutmenschen dat niet, je kan niet zomaar je auto ergens neerzetten, dat moet zorgvuldig worden uitgekozen! De meneer in de mooie BMW koos een parkeervak het dichtsbij de ingang en parkeerde hem netjes achterwaarts in, zodat hij dan later goed kan wegrijden. Hij was er zo druk mee, dat ik weer uit de winkel terugkwam, toen hij net naar binnen ging.

Dat lijkt in eerste instantie allemaal toch eigenlijk goed, de man doet geen vlieg kwaad. Het is vast ook een reuze vriendelijke kerel. Maar er zit al wel iets vreemds in, want waarom is het nu nodig zo uitgebreid moeilijk te doen over inparkeren, zet die auto gewoon neer en je ziet later vanzelf wel hoe je weer wegkomt. Je moet een beetje leven uit geloof, in plaats van dat bange gedoe. Het is bovendien langzaam. Het is wel een beetje langzaam, dat gemanouvreer met een auto in het meest perfecte parkeervak, en je kan ervan uitgaan dat wanneer je hier al zo langzaam over doet, het helemaal lastig wordt als dingen moeilijker worden.

Je voelt het probleem dus al aankomen. En inderdaad, als ze geestelijke zaken doen, waarmee ik doel op politiek, filosofie, religie, dan gaat het mis. Dan zijn ze veel te langzaam en nooit op tijd voor een oplossing voor het probleem. Laat ik eerst kijken naar literatuur, hoogstaande literatuur, daarin verwacht je mooie dingen te lezen maar ook mooie waarheden over het menselijk leven. Als je kijkt wat Tolstoy de bekende schrijver doet, die schrijft prachtige verhalen, ze zitten technisch erg goed in elkaar, dus aan de buitenkant lijkt het goed. Het zijn romantische verhalen over het Russisch landleven, over adellijke families, intriges, oorlog. Maar de algemene thematiek bestaat uit, ik kan het niet anders duiden, het treiteren van vrouwen. De lieflijke haast Assepoester achtige Sonya Rostova wordt eventjes goed de les gelezen, zelfs zo goed dat ze feitelijk wordt vernederd. Haar huwelijk met prins Nikolaj wordt getorpedeerd, want hij doet eerst heel aardig tegen haar, maar bedriegt haar achter haar rug. Echter, ze mag wel opdraven voor het als gouvernante verzorgen van zijn kinderen met zijn nieuwe vrouw. Dat is nog eens een Assepoester scenario, wat een vernedering. Als rechtvaardiging geeft Tolstoy op dat Sonya toch eigenlijk een sukkeltje is, een steriele bloem, schrijft hij, daarmee de oplettende lezer negerend die in de beginhoofdstukken had kunnen lezen dat zij een sensitief persoon is en Nikolaj een hork. Maar ruwheid gaat hier boven gevoeligheid, het kwaad overwint. Je zou kunnen zeggen, misschien een uitglijder van Tolstoy, een beginnersfout van een begenadigd schrijver maar een nog enigszins emotionele onvolwassenheid, misschien schreef hij dit boek in zijn jonge jaren en maakte hij later beter werk. Maar in zijn tweede boek Anna Karenina al niet anders. De aardige Varenka wordt een huwelijk getorpedeerd, en Anna Karenina wordt onder de trein gemikt want zij wilde scheiden van haar man, in feite een creep van een vent, maar Tolstoy zal wel even goed duidelijk maken dat voor vrouwen dat niet de bedoeling is.

Als je denkt dat is een toevallige misser, Tolstoy is misschien uit de bocht gevlogen maar andere schrijvers zijn beter, nee dus. De zogenaamd intelligente Dostoyevski doet zes honderd paginas over de volgens hem moeilijke vraag of je een oude vrouw een mes in de rug mag steken. Hij gaat daar serieus over nadenken, op vergelijkbare grondige wijze als waarop de man bij de supermarkt zijn auto aan het inparkeren was. Deze mensen nemen alles serieus, ook de dingen die je juist niet serieus moet nemen. Zo een vraag moet je natuurlijk gewoon beantwoorden met nee en basta. Ik ben dan al klaar met de analyse, terwijl Dostoyevski nog niet eens is begonnen. Je ziet dat de verschillen hier enorm oplopen.

Met filosofie gaat het ook mis. Dostoyevski is al randje filosofie. Als het daar al misgaat, dan kan je dus verwachten dat het bij echte filosofen compleet misgaat en inderdaad vliegen ze aan alle kanten uit de bocht. Je ziet het al aan de vorm. Dat is trouwens ook bij Tolstoy en Dostoyevski aan de orde. Hun boeken zijn erg dik, zeshonderd of zeven honderd paginas, dikgevuld met woorden. Is dat niet een beetje veel, kunnen jullie je gedachten niet samenvatten tot leuke korte sprookjes. Of hebben jullie daar de kwaliteit niet voor. Bij filosofen ook, daar zijn de boeken ook erg dik, ook zij slagen er niet in een goede, gesoigneerde vorm te vinden voor hun gedachten, de boeken lijken zo dik omdat hun gedachten zich niet goed kunnen concentreren op het onderwerp. Dat is niet positief voor de lezers, die zadel je zo op met die dikke berg bijna onleesbare troep. Het deed mijn denken aan dikke Hollandse erwtensoep. Dat is soep soms dik dat je lepel erin blijft rechtop staan. Mensen smullen daar wel van, en ik begrijp ook wel waarom. Maar het is niet verfijnd, het is grof. Je kan het soms eten maar niet elke dag en zeker niet voor altijd. En ook qua inhoud is het niet goed. Dat is ook niet positief. Ze zitten alsmaar te kankeren in de boeken. Filosofen zullen de werkelijkheid niet zomaar aannemen hoe het is, ze zullen het wel eens goed onderzoeken! Dat wil zeggen goed kritisch onderzoeken!! Ze kijken er dan zo kritisch naar, dat ze het compleet wantrouwen. Dit is niet goed, dat is niet goed, dat is ook niet goed. Bij Immanuel Kant is de werkelijkheid niet goed, die is fundamenteel niet kenbaar, ook al kan je gewoon uit de deur stappen en ga het maar onderzoeken meneer zegt dat het niet mogelijk is. Het is dus niet meer mogelijk uit de deur van je huis te stappen. Dit is gewoon Gutmensch gedrag, bij Gutmenschen zijn zij zelf goed en de omgeving is slecht, maar dat begrijpt Kant niet. Bij Arthur Schopenhauer is de werkelijkheid een illusie, ook al kan je het horen, zien en voelen. Ik zou hem eigenlijk eens een klap voor zijn kop moeten geven, om hem wakker te maken, en te laten voelen dat alles echt is. Maar dat verandert zijn mening niet. Hij ziet zichzelf namelijk als een genie, zo niet het grootste genie ooit. Hij is zo een super Gutmensch, dat de wereld superslecht wordt, en wordt afgedaan als complete onzin. Je hoeft je dan ook niets met de wereld bezig te houden. Je kan beter je huis barricaderen tegen die vervloekte wereld. Kant is als het ware de deur aan het barricaderen. Als bij Kant het huis geen deur meer heeft, dan heeft het bij Schopenhauer ook geen ramen meer.

Als alternatief heb je dan theologie. Als de filosofie niks is, dan kan je altijd nog theologie doen, wat fijn dat er een alternatief is. Maar met theologie gebeurt hetzelfde, dat loopt ook snel vast. Als ik eerlijk ben zitten er ook in de normale literatuur of filosofie wel bepaalde aanzetten om tot een diepere dimensie te komen, een vleugje theologie. Zo zegt Dostoyevski helemaal aan het einde van zijn boek Misdaad en Straf, misschien moet ik eens iets meer op gevoel doen. En Heidegger zegt in zijn boeken, misschien moeten we iets minder alles op een serieuze manier beschouwen, niet zo kil technisch, technocratisch, maar iets meer ons richten op beleving dus op fun. Dat is in feite hetzelfde deze mannen moeten iets minder uit hun gewone doen raken, een beetje ontdooien, die houten klazen. In een laat interview zegt Heidegger zelfs, alleeen een God kan ons redden. Dan kom je uit bij theologie. Maar hoe pak je dat dan aan. Ze geven vaak aan dat het ingewikkeld is. Theologen worstelen met religieuze teksten over een lange periode van nu al een paar duizend jaar. Zij vinden dat ze dit grondig doen, maar het is natuurlijk erg sloom. Met teksten wordt een beetje aangerommeld, er wordt eindeloos over gebabbeld in preken, podcasts, seminars, maar niet netjes een schema van gemaakt. Ze hebben misschien wel een gevoel dat er zoiets als een diepere dimensie is in het bestaan, en dat de teksten dat weerspiegelen, en je daarin kunt geloven. Maar hoe en wat dat is niet duidelijk.

Ze hebben religieuze teksten aan de hand waarvan ze proberen hier grip op te krijgen, en dan zou je denken dan heb je toch een goede handleiding, zoals een handleiding van een wasmachine. Maar de teksten bevatten vooral allegorische verhalen. Het is kennelijk niet mogelijk om de vraag hierover zorgvuldig op een wetenschappelijke wijze de vragen en antwoorden uiteen te zetten, in een vraag en antwoord format, daarom doen ze dat met verhalen, een meer indirecte methode. Ze hebben de vragen rond geloof staan in een aantal verhalen over profeten en in het Nieuwe Testament de Messias afkomstig uit Israel, Jezus Christus. In de kern zijn de verhalen zeer intelligent. Je ziet dat profeten en in het Nieuwe Testament Jezus de ruwheid van de mensen aanvechten, in feite met de boodschap jullie gedragen je als een stel horkerige Neanderthalers en leer je een beetje als een gewoon mens gedragen, in plaats van een stel wilden. Volgens hem voldeden ze niet aan wat God van de mensen verlangt. Jezus kwam in een kort tijdsbestek op aarde en gaf eerst een aantal lessen aan de mensen. De boodschap was jullie zijn niet zomaar een stel wilden, jullie zijn geestelijke wezens, met geestelijke vermogens, en gebruik die dan ook. Die geestelijke vermogens dat zijn vermogens om je goed te orienteren in de leefomgeving, die gevuld is met andere mensen, dieren, planten. Jullie moeten beter luisteren, beter kijken, letten op de tekenen staat er, om je beter te verhouden tot je leefomgeving. Zo doe je dan beter Gods wil, en dat zou dan wel goed voor je uitpakken. Je kunt dan beter leven, en zelfs de termijn van je leven verlengen, je kunt het voortzetten na de dood.

Deze verhalen geven hiermee aanwijzing van een fundamentele andere kijk op de werkelijkheid dan van standaard Neanderthaler filosofie. Dat is een hele verbetering. Maar je bent afhankelijk van Jezus en waar is hij. Jezus raakte echter in een rechtszaak verstrikt en werd veroordeeld. En meer inhoudelijk gezien, het geeft hiermee nog geen antwoord op fundamentele vragen hoe dit werkt. Je zou aan de hand van de teksten kunnen aanvoelen in welke gevallen hoe het komt dat je kansen op een goed leven aanzienlijk kunnen toenemen als je beter leert luisteren of zien, ten opzichte van wat bij mensen het gebruikelijke patroon is, en zelfs kansen op een leven na de dood. De verwijzing naar luisteren en zien suggeren dat het iets te maken heeft met waarnemingsvermogen, waar het bij mensen als Kant en Schopenhauer aan ontbreekt. Als Kant de deur dichtgooit en Schopenhauer de ramen dichttimmert, dan lijkt de Bijbel te suggeren om die toch vooral open te zetten om beter de werkelijkheid te kunnen ervaren, cognitief, maar dan ook meer voordelen van de werkelijkheid binnen te halen, omdat dit wederkerig werkt. Als je het raam open zet, dan kan jij beter naar buiten kijken, maar kunnen gunstige dingen van buiten ook naar binnen komen. De boodschap is wees maar even niet zo bang, voor de dingen die van buiten komen. Maar dit komt niet helemaal uit de verf. De Bijbel geeft er indicaties voor, dat het zo is als ik hier schrijf, in talloze verhalen, in verschillende settings met verschillende personen. Maar ook niet helemaal, want het blijven natuurlijk allemaal verhalen en geen wetenschappelijke analyses. Als je probeert de wetenschappelijke onderbouwing uit de verhalen af te leiden, dan krijg je vaak het antwoord vind jij de verhalen dan niet genoeg, kan je niet gewoon geloven, wat doe jij nu moeilijk, of valt men vaak terug op een vrij standaardmatig antwoord van de strekking kijk maar hoe Jezus het doet en klaar. Het volgen van Jezus bestaat vervolgens uit het op tijd zondag in de kerkbanken zitten, meedoen aan doopdiensten en officieel geloofbelijdenis afleiden. Dat zijn ook geen wetenschappelijke analyses, maar zou ik aanduiden als rituelen. Het doet mij nog het meest denken aan een rituele vorm van stoelendans, iets wat als je uit Nederland komt, je wellicht als kind kent van school, maar in dit geval een stoelendans voor volwassenen. Als je op tijd op de goede stoel gaat zitten dan ben je veilig en de anderen zijn af.

Het gaat in religie natuurlijk niet alleen om Jezus maar ook om God. De verwijzing naar God maakt het antwoord op de vraag ook niet echt veel duidelijker. Je kan wel zeggen dat dingen niet zijn toegestaan door God of dat bepaalde zaken niet zijn gerechtvaardigd in zijn ogen, of zelfs onze dood rechtvaardigen, eventueel zelfs een voortzetting van ons leven in de hel. Maar met deze hele expose van bedreigingen krijg je geen antwoord op de vraag hoe het dan kan dat het opplussen van ons menselijk waarnemingsvermogen, een positieve reactie zou kunnen opwekken iets wat achter de sluier van de natuur verscholen zit, maar ons ten goede kan gaan komen. Misschien dat wij zouden kunnen bedenken dat enige toename van waarnemingsvermogen je uit de problemen helpt, zoals dat het onderscheid maakt of je gaat fietsen met je ogen open of je ogen dicht, in het laatste geval kan je rekenen op ongelukken en in het eerste niet, maar dat is misschien ook maar een half antwoord en hoe zit het nu fundamenteel en gaat het verder dan fietsen met of zonder ogen open. Ze hebben theologen die antwoord proberen te geven op vragen die hierover ontstaan, maar ze weten het antwoord niet, en komen met de grootst mogelijke flauwekul. Hoe meer je aandringt op vragen, hoe groter de powerplay waarmee ze je angst proberen aan te jagen en terug te fluiten. Zelfs binnen theologen. Iemand als wijlen dominee Moerkerken wilde de zaak wat meer systematisch maken, maar werd direct teruggefloten, want dat beliefde men niet. Neanderthaler religie is immers niet systematisch maar ruw, dit is houthakkers of stoelendansgeloof. Je gaat op de goede stoel zitten en als je verkeerd zit wordt je in mootjes gehakt basta. Zoals ze in de Gereformeerde Gemeente in Nederland wel eens zeiden, dan ben je brandhout voor de hel.

2 Een verfijnde versie

Dat is anders dan bij mij. Ik probeer het ook systematisch te maken, zelfs wetenschappelijk te maken. Dat willen ze niet. Maar daar zit mogelijk een probleem onder, wat zou kunnen suggereren, dat de Bijbel een nog ruwe versie is van theologie, waar ik een verfijnde versie maak, en dat ook mensen nog wat ruw zijn, ondanks het Evangelie wat ze hebben en dat een andere kant opwijst. Zoals de teksten, die ga je netjes ontleden om te zien welke innerlijke structuur erin zit. Je wijst dus het van hen niet af, maar je gaat het verder verfijnen. Je kan zien dat Johannes parallel loopt met Genesis, althans de eerste vier hoofdstukken. Dat is interessant, het lijkt ook beetje op een balans met in Genesis links meer focus op natuur en Johannes rechts meer focus op de mens, aha! Dat onderscheid zit ook in op kleiner niveau, in Genesis hoofdstuk een en twee bestaat er meer focus op natuur, schepping van de natuur, en hoofdstuk drie en vier meer focus op mensen, hoe gaan die daarmee om. Idem in Johannes. Ook daar in hoofdstuk een en twee ook meer focus op natuur, Jezus die in de wereld verschijnt, en hoofdstuk drie en vier meer op mensen, Jezus die les geeft aan Nicodemus of praat met een vrouw en een kind geneest, dus focus op een man, een vrouw, en een kind.

Dat onderscheid lijkt de overall strekking, het onderscheid tussen enerzijds natuur en anderzijds mensen. Dat is mooi, want daarna kan je er netjes een schema van maken. Je kan er een schema van maken en dat moet je dan mijns inziens ook echt doen, want hier doen wij alles niet slordig maar netjes. Zet de natuur links en mensen rechts. Een net onderscheid. Helemaal niet zo vreemd. Dit schema is iets wat je ook in de wetenschap kan zien, daar maken ze het ook zoals bijvoorbeeld Feynman Diagram. Dat is een schema met twee zijden, een links de inputzijde en een rechts de outputzijde. Misschien zou je denken dat is raar, dat je van de Bijbel een schema zou maken als een Feynman Diagram, maar het is ook niet onlogisch. Feynman Diagrammen beschrijven de werkelijkheid op microniveau, en de Bijbel beoogt dat te doen op macroniveau, het zijn een beetje de randen van de werkelijkheid. As je op microniveau bepaalde processen ziet, dan kan je die ook op macroniveau verwachten, niet precies hetzelfde maar wel soortgelijke processen. Denk maar aan het leggen van een legpuzzel, daar zien de randen er ook een beetje hetzelfde uit. Het leek mij in tweede instantie, in feite ook een beetje als een balans met een Activa kant en een Passiva kant. Dat vond ik een wat mooiere layout, dus dat heb ik uiteindelijk als uitgangspunt genomen. Zoals hieronder.

Tekst loopt door onder afbeeling >>

3 De inhoud

Daarna kan je ook de inhoud verfijnen. Wat je kan zien, is dat er steeds nadruk wordt gelegd op iets wat ik zou samenvatten als waarnemingsvermogen, je moet beter luisteren, beter kijken. Dat zet ik aan de Passiva kant van de balans. En dat levert goodwill op, aan de Activa kant. Er wordt steeds gezegd dat als je beter luistert, of beter kijkt, dan levert dat positieve resultaten op in plaats van beetje door het bestaan heen slaapwandelen. Dus hop dat waarnemingsvermogen verhogen aan de Passiva kant van de balans. De goodwill zet ik aan Activa kant en die loopt rechtevenredig mee. Dat spreekt haast voor zich, ga maar met je ogen dicht fietsen en reken op ongelukken. Dus waarnemingsvermogen 0% aan de Passiva kant van de balans, betekent ook goodwill 0% aan de Activa kant. Doe je je ogen open dan voorkom je ongelukken, dan stijg je misschien tot enige vorm van controle aan Passiva kant van de balans, laten we in dit geval zeggen 50%, en dus goodwill ook 50%. Maar het suggereert dat er nog wel meer mogelijk is, want dit is nog maar de helft natuurlijk, kan je dit nog verder opplussen naar 100% misschien. Dat zou theoretisch moeten kunnen, voor het voorkomen van onvoorziene omstandigheden. Dan kom je misschien wel in een wat irreel gebied, een gebied waar je bijna zou kunnen spreken over wonderen. Maar stel als ik de verhouding waarnemingsvermogen met goodwill extrapoleer boven de 50%, wat voor situaties zou je dan kunnen bedenken. Als jij bijvoorbeeld een ambulance hoort en denkt wat een kankerherrie, dan krijg je misschien ook kanker. Jouw waarnemingsvermogen is laag want je wilt je afsluiten voor het geluid van de ambulance, maar je goodwill ook want je hebt een houding ten opzichte van de zieke in de trant donder maar op. Maar als jij denkt ach zielige stakker, dus je denkt aan iemand die jij helemaal niet kent, maar toch waarneemt, eigenlijk een irrationele waarneming zo hoog, dan word jij misschien niet ziek. De formule zou dit suggereren, heb je een waarnemingsvermogen boven de 50% dan houd je zelfs rekening met dingen die je niet direct kan zien, dat is dan de eerste 50% van de werkelijkheid, maar zelfs de onzichtbare werkelijkheid daarachter, dat is dan de andere 50%. Je waarnemingsvermogen gaat eigenlijk in de richting van het irrationele, hetgeen onze directe waarneembare wereld overstijgt, naar een persoon die ziek is waarvan je niet weet of hij nog opgehaald moet worden of alweer teruggaat onderweg naar het ziekenhuis, waarvan je niet weet of het een man of een vrouw is, een volwassene of een kind. Het waarnemingsvermogen gaat dus in de richting van het irrationele, en daardoor kan ook goodwill grensoverstijgend hoog zijn, ook boven de 50%. De factor goodwill bestaat uit potentiele energie in de ons omringende werkelijkheid en die kan bij zulke hoge niveaus zo hoog geconcentreerd zijn, dat het jouw kan helpen bij dingen die voor jou onzichtbaar zijn, zoals de kans zelf een ziekte op te lopen. Zo bijzonder kunnen deze verhoudingen zijn.

Of als jij denkt aan de dood nou ja laten we maar eens zien wat er komt, waarnemingsvermogen weer hoog, dan komt die misschien juist niet. Dat is helemaal irrationeel. Ik schreef echter hierboven over verhoudingen tussen zaken op microniveau en op macroniveau. Op microniveau kan je zien dat sommige elementaire deeltjes zo een hoog niveau van positieve energie hebben, dat je ze niet kan vernietigen. Als je dat toch probeert, dan schieten ze achter je weer omhoog. Dat komt omdat de energie die zij bezitten hoger is dan de energie die je kan aanwenden ze te vernietigen. Zulke omstandigheden kunnen ook op macroniveau ontstaan, als iemands niveau van waarnemingsvermogen hoog is, hoe hoog zou de goodwill dan wel niet kunnen zijn, of anders samengevat hoe kan potentiele energie zich concentreren, tot welke mate, en tot welke resultaten. Je zou kunnen bedenken dat het tot hoog niveau kan gaan, zelfs tussen vragen over leven en dood. Als ik bijvoorbeeld nog even teruggrijp op de kwestie rond de man in de ambulance. Daarvan zei ik dat ik die man helemaal niet ken. Dus je kan zeggen wat interesseert die man jou. Maar een irrationele gedachte aan zo iemand kan ook irrationeel positieve gevolgen hebben. Dat ging over ziekte. Maar hetzelfde kan gaan over kwesties van leven en dood. Zo is er oorlog gaande in Oekraine. Daar sterven mensen, zowel mensen aan Oekraiense als aan Russische zijde en dan heb ik het niet alleen over militairen maar ook over burgers natuurlijk. Ik schreef eerder wel eens stukjes over Oekraine en dan zei ik, waarom maken jullie nu niet gewoon een compromis. Aan de ene kant wonen etnische Oekrainers, aan de andere kant etnische Russen, trek maar gewoon een lijn langs de frontlinie klaar en ga leuke dingen doen. In een van de artikelen schreef ik hou op met oorlog voeren, want dan hoef je niet in een loopgraaf te springen maar kan je van de zomer nog in het zwembad springen. Mijn inmiddels ex vrouw zei daarop waarom maak je je druk om die mensen in Oekraine, zij maken zich ook niet druk om jou, dus wat een onzin dat je je daarover druk maakt. Strikt genomen is dat waar, die mensen kennen mij helemaal niet dus waarom druk maken over hen, als zij zich ook niet druk maken over mij. Maar dan reken je niet met karma, met goodwill. Als ik mij omgekeerd wel zorgen maak om hun welzijn, dan kan ik punten scoren voor eigen goodwill, dus als je je zorgen maakt om een ander, dan scoor jij zelf punten voor eigen goodwill.

In de minder verfijnde variant van religie kom je dit soort analyses niet tegen. Daar ligt niet de nadruk op wetenschappelijke analyses maar op historische verhalen. Daar komt Jezus en die zal even links en rechts iemand genezen. Dan zeggen ze ga maar Jezus volgen en dan word jij ook genezen. Er is geen meer fijnzinnige uitleg dat je openminded kan zijn en kan waarnemen wat er allemaal om je heen aan de hand is of om je heen gebeurt, en daar rekening mee kan houden, en dat zo een hoog niveau van waarnemingsvermogen aan de Passiva kant, betekent dat goodwill aan de Activa kant dus ook hoog moet staan. Er is geen analyse dat een balans altijd gelijk moet zijn. Geen uitleg dat als jij bijvoorbeeld laag scoort aan de Passiva kant, stel 12% waarnemingsvermogen, dat jij dan misschien niet zo een goed waarnemer bent. Je bent misschien meer een drukke doener, of zelfs een druktemaker, met zo een lage score. Misschien vind je jezelf heel wat, kijk mij eens altijd bezig zijn, busy busy busy. Je bent altijd aan het werk en voornamelijk voor anderen misschien. Maar je goodwill aan de Activa zijde is dan ook laag, ook maar 12%. Als jij dan in een noodsituatie komt, dan denk je misschien paniek paniek wat moet ik doen, wat moet ik doen. Maar misschien kan je er niets aan doen, en er is ook geen hoop van buitenaf. Dan kan je alleen hopen op genade. Maar hier staat de natuur aan de Activa kant ook slechts op 12%. Als de score aan de Activa kant laag is, dan is de natuur niet zo actief, want die score is laag. Dan kan je dus niet zoveel van de natuur verwachten, die is de normale niet actieve natuur, die gaat jou echt niet helpen. Die staat gewoon in de normale stand kabbelend beekje, of slakkentempo. Als de score aan passiva kant 98% is, en er is een dergelijke noodsituatie, dan ga je misschien niet in paniek vliegen, maar rustig kijken of er een oplossing komt. Dat lijkt onverstandig, je zou beter in actie komen, zou je denken. Maar er kan ook wel actie komen, van onverwachte hoek. De natuur staat dan aan Activa kant ook op 98% en die kan potentiele energie organiseren en daar kan dan een onverwachte oplossing uitkomen, hier kan actief iets gebeuren in afwijking van normale natuurwetten, een auto die uit de bocht lijkt te vliegen kan afbuigen naar links en veilig terechtkomen, en soortgelijke zaken, doordat potentiele energie zich rond zo iemand concentreert en natuurlijke processen verandert.

4 De inhoud, nog andere voorbeelden

Behalve dat het helpt ongelukken te voorkomen zoals in het verkeer, kan het ook helpen om te gaan met autoriteiten. Dat kan een tweede voordeel zijn. Het gaat hier niet om de verandering van koers van autos die dreigen te crashen, dan gaat het meer om natuurlijke processen, voornamelijk in noodsituaties. Maar hier gaat het om verandering van houding ten opzichte van autoriteiten, dus hoe jij je verhoudt tot andere personen en voornamelijk personen die hoog in de rangorde staan.

In de ruwe versie is iedereen bang van autoriteiten en het zijn ook behoorlijke rauwdauwers. In de ruwe theologie heb je Augustinus. Deze man heeft weinig zelfreflectie, het is een beetje een hork. Hij schrijft in zijn memoires, De Confessiones, dat hij enorm probleem mee heeft dat hij ooit peren heeft gestolen bij een boer. Je zou zeggen dat hij zich druk maakt om niks, het is dus een druktemaker. Hij schrijft ook dat zijn moeder meer huilt om hem, om precies te zijn om zijn carriere, dan moeders van wie het kind is overleden.

Dat is een ronduit grove uitspraak, een belediging voor de andere moeders, en indiceert maximaal dat zijn moeder ook een druktemaker is, dus dan weten we van wie hij het heeft.

Zijn theologie is ook ronduit apart. Hij schrijft dat genade alleen afhankelijk is van een papiertje, een doopbewijs. Dat is wat ik hierboven stoelendansreligie noem, maar nu gaat het dan om papiertjes, als je maar de goede hebt en de rest kan verrekken. Het is een probleem dat kinderen die doodgeboren worden, natuurlijk geen doopbewijs hebben, maar Augustinus zei dan gaan die rechtstreeks naar de hel. Lekker pech dan. Dit is van een Neanderthaler ruwheid die ik niet vaak zie. Bij de protestanten weinig beter overigens. Luther heeft zo een hekel aan Joden dat hij een heel boek heeft geschreven met instructies wat ze allemaal aangedaan moet worden. Je moet ze opsluiten in een concentratiekamp, waar ze zwaar fysiek werk moeten doen. Ze moeten slapen bij het vee. Naar verluid zou hij zelfs hebben gezegd dat hij graag persoonlijk Joden in de Elbe rivier wilde verdrinken, met de cynische formule ik doop u in de naam van Abraham, en dan dus kopje onder duwen. In de ruwe theologie daar scoren ze punten met dit wilde gedoe. Ook binnen de teksten zelf. Dat is misschien confronterend als ik dit schrijf, maar de ruwheid zit zowel buiten de teksten als binnen de teksten. Daar is geprobeerd erboven uit te stijgen, maar het lukt net niet helemaal, zo lijkt het. Er is Jezus maar als je goed kijkt, hij loopt een beetje kriskras rond, schrijft zelf geen aantekeningen, en geneest rechts en links een paar mensen, maar het is wel een beetje at random. Zijn theorie is ook niet altijd duidelijk. Op moment dat iemand wordt gepresenteerd die doorvraagt hoe je wordt wedergeboren, namelijk Nicodemus in Johannes drie, wordt Nicodemus eerst afgewimpeld met een onbegrijpelijk raadsel over water en Geest. Als Nicodemus aanhoudt, wordt hij bedreigd met de hel, in de trant als je het nu nog niet snapt, stuur ik je naar de hel.

Dat is wel een beetje vervelend, kon dat niet duidelijker uitgelegd worden. Jezus doet vervolgens een groot offer door zijn leven te geven, maar hij had ook de theorie beter kunnen uitleggen, om ellende te voorkomen. Ik kan hier bijvoorbeeld nergens lezen, zelfs niet in het meest intelligente Johannes Evangelie, dat de werkelijkheid is onder te verdelen in een Activa zijde natuur en een Passiva zijde mensen. Dat is een netjes onderscheid, wel een beetje vreemd dat het er niet in staat. Ik kan ook niet lezen dat de Passiva zijde bestaat uit waarnemingsvermogen en dat die rechtevenredig is met goodwill aan de Activa zijde. Op moment dat Nicodemus dus bij mij zou komen, met vraag hoe je wordt wedergeboren, dan kan ik zeggen ho ho, wedergeboren wedergeboren, leer eerst eens de basics van goodwill. Daarvoor is het belangrijk dat je een goede waarnemer bent, je observeringsvermogen moet goed zitten. Als Nicodemus dan vraagt waarom, dan kan ik toevoegen dat het bestaan kan worden onverdeeld in een Passiva zijde die bestaat uit waarnemingsvermogen en een Activa zijde goodwill, en dat met een balans het altijd zo is, dat de ene kant dezelfde score heeft als de andere zijde. Dus scoor jij aan de Passiva zijde goed met waarnemingsvermogen dan scoor jij ook goed aan Activa zijde met goodwill, hatsekidee klaar. Als Nicodemus een beetje verstand heeft van balanslezen, dan zou hij dat kunnen begrijpen, en je kan er ook concrete voorbeelden van geven.

5 Religie voor nerds

Het is wel de vraag of dit aanslaat. Ik kan mij nog afvragen voor wie dit alternatief geschikt is. Jezus gaat in Johannes vier stuntwerk verrichten, want iemand komt naar hem toe wiens kind ziek is. Hij gaat een kind uit de dood opwekken. Dat is powerplay. Dat zul je bij mij niet zien. Mensen houden veel van de verhalen van Jezus, hoe hij loopt in Galilea, hoe hij een synagoge ingaat en Jesaja leest, en aanvult, of hoe hij tegen een vrouw praat bij een waterput. In plaats van blabla over de Activa zijde van het bestaan en de Passiva zijde van het bestaan, nee nee nee, ze willen meer details over hoe het ging in Galilea hoe precies vulde Jezus de verzen aan van de tekst van Jesaja en wat zei hij precies tegen de vrouw bij de waterput en wat was dat voor dame.

Ook de praktische toepassing van mijn theorie zullen mensen vast gek vinden. Jezus gaat mensen genezen, daarvan kan je je afvragen dat is wonderlijk, maar ja, zeggen ze dan, het is Jezus. Maar bij mij gebeuren dit soort dingen gewoon live. Dat is ineens een stuk intenser en dus moeilijker. Hierboven had ik al een aantal voorbeelden gegeven waarvan ik mij kan bedenken dat mensen hier hun wenkbrauwen over fronsen, of er liever met een ruime boog omheenlopen zo van ga maar even weg met die gekkigheid. Maar ik heb nog meer voorbeelden, deze theorie is namelijk algemeen, dus kan je net zoveel gekke voorbeelden bedenken als je zelf wilt. Ik schreef bijvoorbeeld op Twitter dat het droog weer is, dus vergeet je planten niet water te geven. Ik denk dan aan planten, dus wezens die over algemeen minder waard worden gevonden dan mensen, en ook nog in feite planten van andere mensen, mensen die ik eigenlijk niet ken. Een ander zal dan weer kunnen zeggen waar maak je je druk om. Ik kan die planten of mensen niet zien maar ik neem ze toch waar, het waarnemingsvermogen is eigenlijk irrationeel hoog, je weet niet wat voor mensen dat zijn, wat voor planten ze hebben, of ze uberhaupt planten hebben. Maar dus goodwill ook irrationeel hoog. Het type idee doe eens extra aardig dan krijg je er ook extra aardigheid voor terug. Als je zegt dat de planten geen dorst moeten lijden dan lijdt jij bijvoorbeeld ook geen dorst. Of ook meer vragen van fundamentele aard, zoals waarom er uberhaupt een wereld bestaat. In de traditionele, wat ruwere versie, is het antwoord omdat God een wereld heeft geschapen, vanuit wilskracht. In de meer doetjes versie zou je kunnen spreken over goodwill, en goodwill neemt toe aan de Activa kant naarmate ook waarnemingsvermogen bij mensen aan de Passiva kant toeneemt. Dus als je mensen hebt met hoog waarnemingsvermogen aan de Passiva kant, dan krijg je automatisch ook de rationale voor een wereld aan de Activa kant.

6 Twee varianten

Je kan op deze manier mogelijk kiezen uit twee varianten van religie. Je hebt de ruwe variant. Die uitgaat van God en Jezus. Dit is het serieuze werk. Zij doen dingen grondig en waar nodig aan powerplay. Je moet niet teveel vragen stellen want dan sturen ze je weg met onbegrijpelijke opdrachten waar je in geen tweeduizend jaar uitkomt, geestelijk powerplay, of bedreiging met marteling, fysiek powerplay. Ze hebben secondanten als Augustinus die zullen zorgen voor het papierwerk want het zijn ook wel een beetje bureaucraten. Dus dat is de Gutmensch variant, daar gaat alles er grondig aan toe. Let wel dat dit vooral de buitenkant is, aan de buitenkant ziet het er flink uit, maar hoe verder je graaft, hoe meer lastigheden je tegenkomt. Daarnaast heb je dus nu eveneens mijn verfijndere variant, wat in zekere zin een soort autistische fröbelreligie is, voor mensen met een kinderlijke overgevoeligheid of dromerigheid. Hier is de geestelijke onderbouwing wetenschappelijk dus geen stuntwerk maar analytische verhandelingen. En het heeft een soort softe rozengeur en manenschijn karakter, als jij een beetje lief doet voor planten of dieren, dan betaalt zich dat terug.

Het ziet er aan de buitenkant wat knullig uit, een rariteitenkabinet van voorbeelden over plantjes water geven en andere onbenulligheden. Ik moet inderdaad zeggen het is wel van een grenzeloze naiviteit. Het is van een dermate grote onnozelheid, dat als er een ambulance rijdt, dan denk ik ach arme ziel daar moet iemand opgehaald worden of ze brengen hem naar het ziekenhuis. Dus aan de buitenkant ziet het er erg knullig uit, deze verfijndere vorm van religie. Of als ik over een kruispunt loop waar een plaatje op is geschilderd van een kind, en ik kom daar op met mijn voet dan zeg ik sorry kind, terwijl het alleen maar een plaatje is. Maar aan de binnenkant zit er een kern in van wetenschappelijke precisie die zij niet hebben. Dit gewauwel over een man in een ambulance betekent volgens de theorie waarnemingsvermogen hoog, want je denkt nog aan iemand in een ambulance die jij niet eens kent, je weet niet wat er aan de hand is, en zal de persoon waarschijnlijk nooit zien. Hij heeft helemaal niks hieraan. Omgekeerd jij wel, want als je waarnemingsvermogen hoog is, dan is jouw goodwill ook hoog, dus logisch dat jij niet in de ambulance ligt maar hij wel. Of je denkt aan iemand die zelf helemaal niet bestaat zoals het plaatje van het kind. Maar met zo een belachelijk hoog waarnemingsvermogen kan je dan misschien ook bestaan waar of wanneer je dat niet meer verwacht

Het alternatief kan ook. Misschien dat hij het wel spannend vond ooit een ongeluk te zien. Als je dat leuk vindt om te zien, dan is je waarnemingsvermogen niet zo hoog en beland jij later zelf een keer in de ambulance. Dat zou je kunnen bedenken met Augustinus met zijn doodgeboren kinderen die hij in het vuur mikt. Het deed mij nog het meest denken aan Auschwitz. Daar werden ook kinderen geboren, want sommige vrouwen die waren afgevoerd waren hoogzwanger. De kinderen kwamen ter wereld maar werden direct in een emmer verdronken. Augustinus heeft hetzelfde met alleen dit verschil dat ze in een eeuwig vuur worden geworpen. Dat is powerplay, fysiek powerplay van de Duitsers of geestelijk powerplay van Augustinus. Van mij is het maar een soft gedoe. Dit is echt een fröbelreligie dit van mij, het is verfijnd maar voor de meeste mensen waarschijnlijk te fijntjes, die willen toch powerplay. Helemaal gek is dat ook niet, dan heb je sterke krachten die je kunnen helpen. En je hebt een grote organisatie achter je staan. Al vraag ik mij af of mensen toch niet de verfijnde versie leuker zullen vinden op de lange termijn. Vechten is namelijk wel geinig maar je wordt er moe van. Net als met de Duitse parades en uniformen, het ziet er ongelofelijk cool uit. Maar op gegeven moment ben je er toch moe, en dan kan je toch beter leuke dingen gaan doen. Of pas het desnoods toe in aangepaste vorm, niet meer zo serieus maar meer voor de show.

Bijlage A incident vader

Deze tekst is deels gebaseerd op een ervaring toen mijn vader stierf. Dat was al rijdend, en ik zat als kind van net vijf op de achterbank. Ik had het idee dat hij niet aan het opletten was, hij zei niets en keek omlaag. Maar ik dacht zelf laat ik goed opletten, misschien leeft hij toch nog. Dus aan Passiva kant waarnemingsvermogen hoog. Toen vloog de auto gek genoeg niet uit de bocht. De auto reed nog een hele straat door, netjes langs de stoeprand alsof het een treintje was in een pretpark. Dus aan Activa kant goodwill ook hoog.

We kwamen wel dicht bij een voorrangsweg, waarvan ik dacht, geef het dan maar op, hoef niet meer druk te maken over de vraag of hij nog leeft, want of hij is al dood, of hij gaat zodadelijk dood in dit verkeer. Laten we dat dan maar onder ogen zien. Dus waarnemingsvermogen hoog laten staan. Maar toen draaide de auto voor de voorrangsweg, en stopte op een parkeerhaven. Dus nog een keer hetzelfde.

Het idee is dat wij leven op een veld van potentiele energie, denk maar aan een soort raster, met lijnen in de lengte en lijnen in de breedte, en jouw energie beinvloedt die van het veld zodanig, dat zulke effecten kunnen ontstaan.

Ik weet het niet, maar het is mogelijk hetzelfde raster wat in teksten zit, althans, het idee van de teksten is om dit onzichtbare raster zichtbaar te maken.

Je kan zeggen als je vader sterft en jij heb aan Passiva kant waarnemingsvermogen laag stel 12% waarnemingsvermogen, dan scoor je laag op passief waarnemen. Je bent dan niet zozeer een passief waarnemer maar meer een actieve doener. Je vlieg sneller in de paniek modus. Zo van wat moet ik doen, wat moet ik doen.

Aan de andere kant, Activa kant, zit de natuur dan ook laag, die scoort laag op 12% goodwill. Die scoort dus laag op actie aan Activa kant. Die gaat dan dus niets voor jou doen, de natuur is zoals altijd, passieve natuur, zoek het zelf maar uit, de veldstructuur wordt niet geactiveerd. De natuur laat desnoods de auto tegen een muur knallen.

Staat jouw waarnemingsvermogen aan Passiva kant op stel 99%, dan ben jij vooral een passief waarnemer, je gaat niet zo snel iets doen, maar gewoon rondkijken. Je zegt laten we het nog een kans geven, als je vader lijkt overleden, gewoon even kijken of hij toch nog leeft, gewoon even waarnemen dus.

Omgekeerd staat aan Activa kant goodwill dan echter ook op 99%. De natuur, die dan actief is, kan dan energie uit de veldstructuur organiseren deze auto te laten rijden.

Ook de kwestie met autoriteit komt hier terug. Na het incident met de auto keek ik naar mijn vader en dat zag er eng uit! Daarna had ik een beeld van een man op straat, hij leek een beetje op Michael Corleone, zo uit de Godfather film gelopen. Ik zei het is mijn tijd nog niet, zo van je moet mij nog niet ontvoeren. Kijk hoe jong ik ben. Hier zie je een stukje powerplay, autoriteit. Je zou kunnen zeggen dit is een beeld van iemand die mogelijk kwaad met jou voor heeft. Maar je kan ook bedenken wat deze beelden voor een effect hebben.

Ze kunnen een nuttige functie hebben. Normaal na een traumatische gebeurtenis, kan je met een trauma zitten. Trauma is eigenlijk een soort intense innerlijke angst. Dat blijft in je lichaam zitten en kan zorgen voor disfunctionaliteit. Bijvoorbeeld een trauma met een auto ongeluk dat zorgt voor angst voor de dood. Je verbeeldingsvermogen kan heel goed zijn om trauma te verwerken, via droombeelden bijvoorbeeld. Angst voor de dood is angst voor een innerlijk gevaar, dat moeilijk te controleren is. De dood is iets dat zomaar kan optreden zonder duidelijke oorzaak, en zonder duidelijke reden. Maar je droomvoorstellingen kunnen het voorstellen als angst voor een extern gevaar, waartegen je kan afzetten. Zo kan je je trauma snel verwerken. Je zal merken dat de lading van deze herinnering minder wordt. In de eerste stap zet je de innerlijke angst om in een uiterlijk beeld, en in de tweede stap stuur je die weg.

Bijlage B ervaring universiteit

Een andere ervaring is van de universiteit. Daar had ik vroeger toen ik studeerde een eerste ontwerp van mijn theorie gemaakt. Ik had het idee dat het kon, want je kan namelijk alles in taal omzetten. Dus kan je ook de hele werkelijkheid verklaren. Dat idee was zo overweldigend dat ik het ging delen met de universiteit. De man van de universiteit reageerde echter zo lauw dat ik dacht wat een onbenul. Ik nam het werk toen maar weer mee.

In de avond voelde ik me miserabel. Toen kwam een droom van Jezus die door het raam klom, die leek erg echt. Ik zei neem me maar mee dan, maar wel met de toevoeging als u wat te bieden heeft, waarop hij zei het is je tijd nog niet. Ook dit lijkt mij een vorm van traumaverwerking. Je zit met negatieve emoties, zijn die mensen zo onwetend. Je kan dit ook helemaal door je lichaam heen laten wroeten. Of je externaliseert het, je droom projecteert het op iemand en die vliegt ermee uit het raam.

Bijlage C

Ik deed er verder niets mee. Ik begon opnieuw met lezen 2018. Toen ging ik lezen maar ik vond de boeken zo ruw. In de ruwe literatuur gaan ze meiden treiteren, Tolstoy. Of oude vrouwen vermoorden, Dostoyevski, en moeilijk doen of dat wel of niet mag. Wat primitief. Maar ook in de filosofie. In de ruwe filosofie zeggen ze dat de waarheid niet kenbaar is, Kant. Of dat alles een illusie is, Schopenhauer. Ze roepen maar wat en hoe meer bluf hoe meer punten ze scoren. Maar we zijn toch geen Neanderthalers meer.

Ik dacht toen laten we ook religie eens proberen. Dat lijkt ook een ruwe versie. Dus ik ben het gaan verfijnen. Schopenhauer kan je aan de kant schuiven maar dit niet, daarvoor is het te serieus. Maar verfijnen lijkt wel te kunnen. Ik ging in 2022 ontdekken hoe tekststructuren in elkaar zitten, dat hoofdstukken een, twee en drie van Johannes parallel lopen met Markus acht, negen en tien, en met Genesis een, twee en drie, uiteindelijk ook hoofdstukken vier van Johannes en Genesis. Of Johannes zeventien met Exodus twintig de Tien Geboden. Dat soort zaken kenden mensen nog alleen deels. Ik vond het vreemd dat ik dit kon zien maar zij niet. Ik werd er eerst ook wel boos om, want het is toch eenvoudig om te zien, maar daarin had ik mij vergist. En als andere mensen het niet konden zien, dacht ik in tweede instantie, dan help ik hun wel, dan kunnen ze het zien in mijn analyses, en kunnen ze ook de relevantie zien, maar die konden of wilden zij ook niet zien, hier had ik het idee dat het meer om onwil ging. Ik legde in voorbeelden uit dat de teksten impliceren dat er een soort balans in de werkelijkheid zit, met Activa en passiva zijde, en dat die parallel oplopen, net zoals de teksten parallel oplopen. Het leek mij belangrijk. Het leek mij belangrijk voor mensen om te weten omdat dit misschien van invloed is op jouw leven. Maar ze wezen het af.

Ik werd er zo ongelukkig van dat ik naar de Nijmegen Universiteit ging. Ik heb in 2023 mijn intelligentie laten meten in WAIS test, uni Nijmegen, om eens te zien waar dit verschil vandaan komt. De test informatieverwerkingssnelheid kwam op 98,2% a 99,6%. Dat was opvallend. Ik vermoed dat het hiermee te maken heeft. Ook de test openheid was hoog. Je kan dan wijde associaties maken. Dat is dan kennelijk een factor die een rol schijnt te spelen hier. En ik dacht terug aan de andere ervaringen, die ik samenvat onder goodwill, zoals ooit een rare ervaring toen ik als kind bij mijn vader in de auto zat, hij stierf achter het stuur, maar ik dacht laat ik het een kans geven dat hij toch nog leeft en de auto bleef rijden. Dat is een dermate vaag event, dat ik het aanduid met een misschien even vage term als goodwill, maar je moet iets verzinnen om het te verklaren, je moet het maar een woord geven. Maar de verklaring is niet bedoeld als gekkigheid, goodwill, want je hebt enerzijds waarnermingsvermogen hoog, en dan is misschien goodwill ook hoog. Dat zou dan samen kunnen lopen en misschien staat dat dan ook op 98,2% a 99,6%. Vanuit hier kan je het model verder afmaken.

Bijlage D

Ik heb nog een vergelijking gemaakt met een droom van Paulus. Hij heeft ook van Jezus gedroomd, net als ik hierboven.

Handelingen 9:3 En terwijl hij onderweg was, gebeurde het dat hij dicht bij Damascus kwam. En plotseling omscheen hem een licht vanuit de hemel,

4. en toen hij op de grond gevallen was, hoorde hij een stem die tegen hem zei: Saul, Saul, waarom vervolgt u Mij?

5. En hij zei: Wie bent U, Heere? En de Heere zei: Ik ben Jezus, Die u vervolgt. Het is hard voor u, met de hielen tegen de prikkels te slaan.

6. En hij zei, bevend en verbaasd: Heere, wat wilt U dat ik doen zal? En de Heere zei tegen hem: Sta op en ga de stad in en daar zal u gezegd worden wat u moet doen.

Maar er zitten verschillen in. Allereerst herkent Paulus Jezus niet, hij kan hem niet goed zien en moet vragen wie hij is. Dat is anders in mijn geval, dat was meer van directe herkenning en daar zul je hem ook hebben, dat moet wel Jezus zijn.

Een ander verschil is dat Paulus vraagt wat Jezus wil dat hij gaat doen. En Jezus geeft een commando, ga naar de stad en daar zal je gezegd worden wat je moet doen. Het gaat hier net als bij de anderen, alles op commando, niet teveel vragen stellen, en ze gaan aan de slag als een stel robots.

De hele Bijbel zit vol commandos en mensen die gedwee worden gemaakt om bevelen op te volgen, ook als het lastige bevelen zijn.

Dat betekent dat de nadruk ligt op doen. Dat betekent aan de Passiva kant waarnemingsvermogen laag, want nadruk ligt op actief doen en niet op passief waarnemen. Dus mensen scoren aan de Passiva kant laag op waarnemingsvermogen.

Dat betekent dan ook aan de Activa kant lage score goodwill. Inderdaad, je ziet de kwaliteit achteruithollen. Je moet je namelijk opofferen, het wordt een offercultus.

Je zou je nog kunnen afvragen, dat ook al is de droom van Paulus wat krakkemikkig, hij heeft dan toch ook maar zo een visioen gehad. Dus had hij misschien ook onzekerheden

Ik denk dat dit juist is, maar mogelijk wel onzekerheden van een andere aard. Ik was zelf onzeker, omdat ik mijn vertrouwen in autoriteiten kwijt was. Ik had blind vertrouwen in mensen van universiteiten, ook wel een wat naief vertrouwen, namelijk dat zij kennis nastreefden.

Maar zo een nerd met clownesk jasje, leek mij een heel ander type, hij was daar misschien alleen maar om een beetje de show uit te hangen met zijn eigen kennis, met zijn eigen subjectieve kennis, in plaats van te streven naar objectieve kennis.

Paulus had mogelijk ook zorgen. Maar Paulus had mogelijk andere zorgen. Hij was christenen aan het vervolgen. Hij was juist heel actief daarmee bezig, maar de christenen bleven maar groeien in aantal.

Mogelijk had hij het idee dat hij het aan het verliezen was. Misschien dat hij een innerlijke onzekerheid had, of hij wel bij de winnende partij zat, en heeft de droom hem over een drempel heen geholpen om naar de andere partij over te stappen. Dan gaat het echter niet om geestelijke zaken zoals bij mij, maar om macht.