Economische beschrijving werkelijkheid

Ik had hier gisteren een stukje geschreven maar was er nog niet helemaal happy mee.

Het gaat om een economische beschrijving van de werkelijkheid; en dan niet van het bedrijfsleven of zo, maar gewoon van de hele werkelijkheid. Ik ga er nog even iets meer over schrijven

Economische verhoudingen

Ooit zei eens iemand dat je de Bijbel kan beschouwen als een eerste poging de werkelijkheid in economische termen te beschrijven; en dat lijkt mij juist. Maar ik dacht dat je het dan ook verder kan verfijnen; waarom zet je de werkelijkheid niet netjes op een balans?

Figuur 1: teksten zoals Genesis 1-4 maar ook bijvoorbeeld Ruth 1-4 of Johannes 1-4 zijn een schema als dit:

Meer uitleg nodig

Maar nu vond ik dat ik het nog meer moest uitleggen, want het is nog niet compleet. Want op een balans staat geld, dus je hebt valuta nodig; daarvoor had ik gedacht aan “geduld”; je betaalt hier in tijd.

Als je meer geduldig nadenkt, aan Passiva kant, dan heb je meer goede levenskwaliteit, aan Activa kant.

Dat had ik gisteren ook al geschreven, maar ik miste vervolgens nog voorbeelden. Die zet ik er nu ook bij, ook al zijn het gekke voorbeelden.

Een paar voorbeelden

Dit stukje van de theorie is afgeleid uit enkele gebeurtenissen in mijn jeugd; een wat eng gebeuren, toen mijn vader overleed in de auto, met mijn op de achterbank als vijfjarige. Sorry, ik kan het niet leuker maken, maar juist in zulke “randervaringen” kan je bijzondere dingen zien.

Er waren twee opvallende gebeurtenissen in het begin, we zaten eerst in een bocht, hij zei niets meer, maar ik ging denken: hm, hij lijkt overleden, maar het kan ook zijn dat hij misschien alleen slecht humeur heeft, laten we maar geduldig afwachten; het op nadruk op factor “denken” en “geduld”. Opvallend was dat de auto bleef rijden: we vlogen niet uit de bocht

Een stuk vader kwamen we bij een drukke voorrangsweg; ik dacht: nou kan ik de vraag of hij wel/niet leeft wel laten zitten, want daar gaat hij toch dood, in dat drukke verkeer, of kiepert aan de overkant in de berm; hoef ik dus niet meer over na te denken; dat ik dan maar gewoon niet verder erover nadenken. Opvallend was dat de auto zich direct omdraaide en eindigde op een parkeerhaven

Dat waren twee positieve dingen. Je zou kunnen zeggen flauwekul praat van een gestoorde gek: A dat van die auto die door de bocht blijft rijden is flauwekul; en B dat de auto reageert op jouw denken door zich dan om te draaien is ook flauwekul.

Maar je kan daar ook doorheen kijken, naar optie C, en optie C is: er is een mogelijke verklaring voor.

Want als de werkelijkheid een energieveld is, als de werkelijkheid bestaat uit potentiele energie, en als het niveau daarvan aan Activa kant parallel loopt met denkniveau aan jou Passiva kant, dan kan dat de verklaring zijn.

Nog een paar voorbeelden

Er waren nog een paar bijzonderheden. Nadat we gestrand waren had ik een eng beeld van hoe hij in het niets keek, alsof het in de eeuwigheid was; brrr. En daarna een soort beeld van een vreemde man op straat, beetje een gangster, brrr, ook eng.

Dit laatste beeld had ik lang moeilijk mee, want het zag er zeer realistisch uit, dus je kan het niet zomaar afwijzen als flauwekul. Maar ik vermoed nu dat dit zo gaat: het denkvermogen gaat automatisch op zoek naar verklaringen wat hier gebeurd is.

Je hebt dan verschillende opties. Je kan bedenken dat de wereld van eeuwigheid bestaat, en dat alles zich omwentelt in die eeuwige kringloop; een naturalistische visie, een beetje een softere, meer vrouwelijke visie.

Je kan ook bedenken dat alles wordt geregeerd door God, die zomaar mensen uit het bestaan kan knikkeren, ongeacht hun leeftijd; een mannelijke visie.

Maar als jouw denkvermogen hoog is, dan kan je daar wellicht ook doorheen kijken. Zo kan je de naturalistische visie optie A noemen; bij de naturalistische visie valt op dat eigenlijk “zomaar alles mag”, “niets is verboden”, het is supersoft; je mag eigenlijk alles, mits je maar uit handen van de politie blijft.

De religieuze visie kan je optie B noemen. Deze lijkt anders dan A, maar eigenlijk hetzelfde, want daar mag eigenlijk ook alles, mits je maar uit handen van God blijft.

Maar dat is een beetje raar, dat je alleen maar dingen doet omdat je bang bent voor de politie, of omdat je bang bent voor God; alleen maar daarom? Heb je zelf ook geen gevoel of zo? Ook hier kan je weer een derde optie C formuleren: in die optie Cdoe je eigenlijk geen slechte dingen, omdat je er zelf geen zin in hebt

Een paar voordelen

Je zou kunnen denken dat de optie A en B wat lager in het schema zitten; daar is het geduld wat lager. Daar zeggen mensen sneller dat dingen flauwekul zijn. Als je ze dan vraagt hoe het zit, zeggen ze: ach, zo gaat het altijd, van eeuwigheid; of zo is het door God bepaald; of “whateverrrr”

Als jij bij optie C zit, dan probeer je niet zomaar wat te zeggen, maar verbanden te duiden: waaruit bestaat de wereld, aha, uit potentiele energie; en waaruit bestaan wij, aha, uit denkvermogen, en zouden die parallel kunnen lopen.

Figuur 2: bij optie A en B zit je met een conflictmodel;

Figuur 3: als je kennisniveau toeneemt, kan je zaken integreren en heb je dat probleem niet

Dit geeft nog een reeks andere voordelen. Namelijk dat de optie A en B wat dommig zijn. Zo stelt de seculiere Immanuel Kant dat de waarheid subjectief is. En stelt het christendom dat de waarheid Jezus is, een persoon, dus ook subjectief.

Dat is voor mij een probleem; want bij mij is de waarheid objectief, en ik kon er geen plaats voor vinden, tot je bij optie C uitkomt.

Of zo stelt de seculiere Nietzsche dat onheil goed is, want als er veel onheil op je dak valt, dan word je daar hard van; noem dan maar even optie A. Dat is ook de strekking van het christendom: Jezus moest hard lijden dus je moet hem daarin volgen; en Jezus klaagde niet dus moet jij ook niet doen; noem dat optie B.

Maar bij mijn visie is onheil slecht, en waar moet je nou aankloppen met zo’n afwijkende visie, anders dan dat je zelf optie C moet maken.