de Godfather films

Ik schrijf dit heel kleine stukje over mijn favo films, de Godfather series. Ik ben er net achter gekomen. Het begon dat ik in de tuin zat, en je kan als je in de zomer buiten zit, telefoongesprekken van de buren meeluisteren. De ene Joodse buurvrouw klaagde dat haar zoon niet zijn huis opruimt, er staat al voor zes dagen afwas.

De andere nette Nederlandse buurvrouw sprak met een man aan de telefoon over Aliens en bijna doodservaringen, ze was wel eens ergens geweest waarvan ze zich afvroeg waar het was, alles wat er wit.

Ik dacht laat ze maar kletsen, ze doen niet aan structuur analyses van de werkelijkheid. Er schoot mij net nog eentje te binnen, en wel over de Godfather trilogie.

Het kwam omdat iemand op Twitter zei Iemand nog tips hoe je makkelijk pasta maakt zonder pastamachine? Toen dacht ik kijk maar in de Godfather 3 als Vincent met zijn nichtje pasta gaat maken met de hand.

Maar daar viel mij even iets op. Ik had herleid uit eerdere analyses dat de materiele werkelijkheid bestaat uit tijd en uit drie ruimte dimensies lengte, breedte en hoogte. Maar ook de geestelijke wereld bestaat uit vier dimensies, namelijk geduld in de tijd, en drie ruimtedimensies goedheid, waarheid en schoonheid.

Zo een beetje al het menselijk denken volgt die format. Zelfs het hele Evangelie is erop gebouwd. Maar ik zie nu, ook deze films!

Structuuranalyse van de films

Het geduld is de tijd waarmee je naar een film kan kijken, deze films zijn lang, dus dat geldt voor alle drie de films. Maar de films zijn niet toevallig drie.

De eerste film gaat over hoe goed de zoon Michael zijn vader redt, thema goedheid. De tweede film gaat over waar zijn vader eigenlijk vandaan komt, Sicilie, thema waarheid.

Maar de derde film heeft een ander karakter. Hij is later gemaakt. Ze zeggen dat deze film slechter is dan de eerste twee. En hij heeft een ander thema, het thema is hier Vincent die verliefd wordt op Mary en die bijvoorbeeld samen pasta gaan maken.

Dit thema laat zich bijna raden, hier is het thema niet goedheid, niet waarheid, maar het is schoonheid.

>>> tekst gaat verder onder afbeelding

Bad ending

Deze derde film mislukt. Zowel qua vorm, maar ook qua inhoud, want dit is de enige van de drie films met een slecht einde.

In de eerste film knalt Michael Corleone even iedereen aan de kant en in de tweede film zie je hoe zijn vader dat destijds gedaan had. In de derde film krijg je gevoeligere themas. De zoon van Michael gaat zingen in opera. De dochter krijgt een amoureuze relatie met neef Vincent.

Maar wat ik mij nu afvraag, zou de schrijver van de films, of de schrijver van de boeken waarop de films gebaseerd zijn, zich beseft hebben hoe zijn hersenen deze themas aan elkaar hebben gerijgd.

Snappen mensen hun cognitieve denkprocessen. En dat als je dat niet kan bepalen, wie dan hier in de wereld geestelijk de baas is.