Terugblik teksten schrijven
Voordat ik ga werken misschien even snel een terugblikje naar voorgaande jaren, want afgelopen weekend is mij iets nieuws opgevallen, waardoor je cultuur weer makkelijker kan ordenen; in feite drie groepen:
1 de wat meer “vrouwelijke” Europese cultuur;
Hier doen we democratische rechtstaat, dat wil zeggen een eindeloze kwebbelcultuur,
besluitvorming gaat al pratend reuze sloom en voorzichtig anders trap je nog minderheden op hun tenen;
ze doen aan wetenschap maar dat moet ook allemaal voorzichtig, “vooral geen gewaagde uitspraken” en “liefst niet te wilde experimenten”; in technische domein mag nog wel, maar zeker niet in sociale domein
kom je toch met iets goeds, dan zeggen ze: nee, de dingen zijn eindeloos complex
2 de “mannelijke” Islam cultuur;
democratische rechtstaat is vervelend dus liefst hoppakee sterke man aan het roer, zonnebril op en sigaar in de mond en dan maar commanderen;
vrouwen en kinderen zijn hier tweede rang;
ze doen aan wetenschap, maar liever nog aan propaganda; boeken als de Bijbel of de Koran zijn in feite propagandageschriften;
als de wereld 15 miljard jaar oud is en organisch gegroeid is, dan zeggen mannen: onzin, flauwekul, in zes dagen in elkaar gezet en natuurlijk door een kerel;
als je zegt: nou, ehm, de resultaten van de wetenschap wijzen ergens anders op, dan zeggen ze: kop houden, alles staat in ons boek, dat moet je “gewoon” geloven (op commando);
Jezus moet je ook “gewoon” volgen, en vooral ook iemand anders want deze mannen zijn jaloers op het narcistische af;
Jezus is “de weg, de waarheid en het leven”; gewoon bluf, zoals een narcist tegen zijn vrouw zegt: zonder mij ben jij niks!!!
De propagandageschriften zitten zo handig in elkaar, dat het net genoeg waarheid bevat om geloofd te worden, maar ook net genoeg open eindjes om er niet op “gepakt” te worden; zo gaat Jezus in Johannes 4 een kind genezen, en dan vraag je je misschien af: hoe heet dat kind, en dan zegt Jezus: ach, gewoon “een” kind, waar is dat kind, ach gewoon “ergens”.
Kom je toch met lastige vragen, dan krijg je me een stuk powerplay: als je twijfelt, ga je naar de hel. Zo, baf, “in your face”; van de voorkant en van de achterkant mooi “dichtgetimmerd” die doos, maar vooral niet openmaken dat pakket gebakken lucht!
3 een derde cultuur waarbij mannelijke en vrouwelijke elementen in balans zijn;
Zoekt en gij zult niet vinden;
Dus hierbij zet ik maar even het bijschrift: “in progress”.
De wetenschap: Radboud Universiteit Nijmegen
Wat gebeurt er nu als jij vanuit positie drie, iets wat nog ontwikkeld moet worden, aanschuift bij deze “grote jongens en meisjes” van positie een en twee. Dat gaat geheid mis.
Ik noem hier een paar voorbeelden; allereerst wetenschap. Ik ga naievelijk naar de Nijmegen Universiteit en denk dat we daar “business” kunnen doen.
Jij hebt verstand van psychologie, je ziet de IQ schaal, die loopt van 40 tot 160, en dan denk jij op een vrij mannelijke manier: wat is dit voor onzin, 40 tot 160: hop, daar ontbreken 40 punten aan de voorkant, dus ook 40 aan de achterkant erbij, dan loopt het netjes van 0 tot 200, basta, klaar. Is dat even mooie ontdekking.
Bovendien “IQ”, “IQ”, wat is dat nou, waar is de EQ. Die zet je er ook in; dan krijg je een schaal van IQ 0 - 100 en EQ 100 - 200 klaar. Kijk, daar kunnen mensen nog wat van leren, hoe je zelf in elkaar zit.
Dat halverwege IQ in EQ omklapt noem je het “relativiteitsprincipe”, deze analyse is ongeveer net zo goed als het relativiteitsprincipe van Einstein in de fysica. Het strookt ook mooi met de resultaten van psychologisch onderzoek, zoals Milgram, Piaget, Kohlberg, want uit hun tests blijkt dat hoe hoger je komt, hoe meer EQ een factor wordt. Dat is mooi om te weten.
Misschien dat ze denken: ho ho, klapt IQ dan meteen om bij de 100, alsof je om de hoek slaat? Nee, niet direct vermoedelijk, maar er zit een bepaald overgangsgebied. Kom je echter boven de 145 dan moet je het echt gaan merken. Dat was ook de bevinding van mensen als Kohlberg.
Dit zou zomaar van belang kunnen zijn, want nu leer je op school vooral IQ dingen; en weinig EQ dingen. Dus dan krijg je later jongens en meisjes die heel goed drones kunnen bouwen en andere technische dingen, maar ze gebruiken ze vooral om elkaar te beschieten: ze hebben niet zoveel over EQ geleerd. Jammer jammer jammer, pas dat maar eens aan.
Dit leek mij wel wat. Met dit soort zaken ging ik naar de Universiteit van Nijmegen. Het was nog allemaal niet zo goed ontwikkeld, maar de basis zat er al in. Maar dan gaat het mis.
Allereerst valt op: allemaal vrouwen. Dat vond ik eigenlijk wel leuk, met vrouwen is het vaak makkelijker praten dan met mannen want die kunnen soms wat “stug zijn”: dus voordeel. Maar helaas: dus nadeel.
Want met mannen heeft wel het voordeel dat je een “gesprek van man tot man” kan hebben. Je kan gewoon aan tafel zitten en “bomen”
Maar dat gingen ze hier niet doen, hier gingen ze “handenarbeid”. Het leek wel alsof ik onderworpen werd aan een “brei test”; oei!!!!!! Ik kan helemaal niet breien.
Het heet natuurlijk niet “brei test”; de test heet WAIS (WISC voor kinderen, WAIS voor volwassenen.
Ik werd onderworpen aan een WAIS test met allemaal priegelige testjes, dus het heet weliswaar geen brei test, maar het leek er wel op. Het leek wel “punniken”: allemaal vakjes met soort van lucifers met puntjes en haakjes en dan moest je raden wat bij wat hoort. Dat is net het “uitvogelen” van garen uit een mandje met verschillende garens
Dat had ik helemaal niet verwacht. Ik was naar de universiteit toegegaan in de verwachting dat er een serieus gesprek kon plaatsvinden over mijn theorie, en dat betekent eigenlijk: een goed gesprek “van man tot man”. Maar nee, het werd garens spinnen.
Nu ging ik het maar gewoon doen, dus ik ging die testjes doen, en er zat ook een interessante in: de procesverwerkingstest. Daarin moet je snel icons afvinken van een bepaald type, op een werkblad met nog allerlei andere icons. Daarvan had ik een aardige score: volgens mij was het 98,4% en 99,6%.
Dan zeg ik op een “mannelijke” manier: net als bij Einstein loopt onze cognitie volgens structuren van tijd en ruimte, om precies te zijn: procesverwerkingssnelheid in de tijd, is rechtevenredig met waarnemingsvermogen van de ruimte. Als jij 98,4% a 99,6% scoort op item procesverwerkingssnelheid, dan is dat evenredig met jouw cognitie; dus betekent dat een IQ (of eigenlijk EQ) van 196,8 a 198,2 en klaar.
Maar dat is “mannelijke powerplay” aanpak: daar houden ze dus niet van, zij zijn veel voorzichtiger.
Allereerst gebruiken ze een meetsystematiek die ongeveer loopt tot max 145. Je kan er vanuit gaan dat IQ (EQ) tot veel hoger loopt, maar dat testen ze niet; ik vroeg me af waarom niet, en dan krijg je als antwoord “dat kan niet”
Nu kan dat wel. Je kan dat zien aan de testresutaten, factor procesverwerking is hoog; plus aan wat voor dingen ik schrijf, aan wat voor analyses, dus factor waarneming is dus ook hoog; dus een plus een is twee, com’on ladies.
De vrouwelijke aanpak is er echter eentje van het type “loop maar niet te dicht langs de rand van het kanaal Jantje, anders val je er nog in!” Dus kom jij eens even terug van positie 198, hop terug in het veilige veld dat wij kunnen meten “vooral niet te dicht langs de rand” dus blijf veilig in het midden en niet te dicht bij 200 komen.
Dat “kom maar niet bij de rand” kan trouwens ook een andere grappige vorm aannemen. In 2024 sprak ik er nog iemand anders over, en die zei: nou, IQ hoeft niet max 200 te hebben, het kan ook 400 zijn, of 600, of 800. Dat is eigenlijk hetzelfde, maar dan van de andere kant: als je maar niet te dicht bij de rand komt!
Het deed mij denken aan de Middeleeuwen, toen mensen geloofden dat de aarde plat was, en stel je voor dat je te dicht bij de rand komt, “dan val je er nog vanaf”. Maar dat gebeurt natuurlijk niet, dit zijn “veilige grenzen”
Ook de meetsystematiek trekt je vanzelf terug naar het midden. Er waren namelijk nog honderd andere testjes van type “garen spinnen”; ik noem als voorbeeld even een test waarbij je een roze vlek zag, en dan moest je dat vergelijken met andere vlekken.
Ik ben meer van de mannelijke aanpak en dan zeg ik: hm, lijkt op platgetrapt stuk kauwgum en die andere ook allemaal. Maar dat is niet de bedoeling, je moet daar “creatief” iets inzien.
Daar scoor je dan laag door en door dat soort “onzin” zakt je overall score als een baksteen, na paar kauwgum tests sta je al bij de 130.
Het doet ook een beetje denken aan snelheid op de snelweg: vooral niet harder dan 100. Dat past weer een beetje bij de vrouwelijke aanpak; dat zijn over algemeen geen “autorijders”; sommige wel, maar in algemeen houden zij van rustig rijden.
De ideale uitkomst van een “vrouwelijke aanpak” is dan ook dat je 100 rijdt. En nog beter: iedereen rijdt netjes 100! Daar heb ik ooit iets van gelezen. Vrouwen zijn van gelijkheid, ook wel bekend als de “kattenmand”; als je als kat boven de andere probeert uit te komen, dan trekken de andere katten je terug in de mand.
Dat zit mogelijk ook in onze cultuur, en wel in artikel 1 van de Grondwet: iedereen is gelijk! Mensen zijn allemaal verschillend, maar door deze juridische fictie toch niet; het vrouwelijke “kattenmandprincipe” verheven tot juridische norm. Maar politiek kom ik zo op.
Theologie: men talking
Behalve de Universiteit Nijmegen, heb ik ook een poging gewaagd bij de Universiteit Groningen; natuurlijk kom je dan ook bij een vrouw terecht, en natuurlijk is de uitkomst hetzelfde.
Als je dan denkt: hier valt niks te winnen, dan ga je gewoon ook verder op een tweede spoor; dus behalve bij de universiteit liep ik ook bij theologen. Je kan daar gewoon afspraken mee maken.
De eerste was een professor in de homiletiek, dus iemand die verstand heeft van tekstanalyse. Van mijn analyses snapte hij echter niets, hij keek erg moeilijk, alsof hij hoofdpijn had.
In plaats daarvan kreeg het gesprek een rare wending. Het hele decor van dit gesprek was al raar; hij nodigde mij uit bij hem aan huis, en we gingen de trap af naar een kelder, waar een kantoor was vol boeken. Je zou zeggen: een echte “mancave”. Ik weet niet of jullie Andrew Tate kennen, de influencer van internet: die woont ook in zo’n mancave. De ruimtes op de Universiteit van Nijmegen waren erg licht, met leuk zitje, en vrolijke dames, maar hier was het andere koek: hier kom je echt op mannendomein. Daar kan ik ook niet mee uit te voeten: wat is dit voor sombere boel hier, er was nog net een bovenlichtje waar enig licht door naar binnen scheen.
Zelfs buiten het huis zag het er heel anders uit. Bij de Universiteit van Nijmegen scheen de zon uitbundig naar binnen door de grote ramen, en voor het gebouw lag een groot gazon. De medewerkster zei in de pauze: als je naar buiten loopt, dan kom je bij de botanische tuin, leuk om even te kijken, en ik ging die inderdaad even bezoeken. Bij de professor: voor het huis lagen grote stapels tegels. Ja, zei hij, we zijn met de tuin bezig. Maar ik dacht: tuin? tuin? ik zie alleen maar zand en tegels.
Ook het begin van het gesprek was grappig; kijk, de dame van de Universiteit Groningen, en ook die van de Universiteit Nijmegen, die hadden helemaal geen tijd voor een “gesprek van man tot man”; toen we even niet aan het punikken waren, zo vlak voor de lunch, toen kon ik zelf ook even iets zeggen, maar daar hadden ze eigenlijk geen tijd voor. Ook bij de Universiteit Groningen: geen tijd, ik ben druk. De professor uit Apeldoorn had alle tijd van de wereld: kom maar langs kerel! Maar daar kan je weer niets met analyses, want dit zijn geen tekstanalyse mensen, dit zijn macho kerels
Hier kon deze meneer dus niets met mijn tekstanalyses, maar dat hoort ook niet bij een “mannelijke” aanpak, dat is veel te vrouwelijk, teksten ontleden. Nee, hier doet men gewoon aan geloof met de vuist: gij zult geloven. Twijfelen is voor losers. Analyse is overbodig.
Hij zei zelfs letterlijk: om de teksten te begrijpen, moet je een discipel worden. Dit galmt nog na in mijn hoofd, en het was toch al drie jaar geleden.
Maar het betekent: hier hebben we te maken met machtspelletjes. Je moet “gewoon” geloven wat er staat, ongeacht of het historisch niet klopt; ongeacht of het wetenschappelijk niet klopt; misschien scheppen ze er zelfs genoegen in dat ze dat kunnen overrulen met mannelijke powerplay.
Als “kadootje” kreeg ik een boel over de hel. Halleluja, dat is ook zoiets typisch mannelijk, staat ook in Johannes drie: als Nicodemus vragen gaat stellen, dan ga je die niet beantwoorden, welnee, je dreigt mensen met de hel; kop dicht en anders gooi ik je in het vuur. Dat is zoals kwajongens op de basisschool deden met een andere leerling: we gooien je in het fietsenhok en deur dicht.
De politiek; vrouwe Europa en de macho’s uit het Midden-Oosten
Nou, dat was leuk, dat was 2022 en 2023, twee jaar ervaring met het mensdom: mannelijke bravado die uitmond in bedreigingen, en vrouwelijke frunnikcultuur die niet opschiet.
En ze werken dus niet samen, iedereen zit op zijn eigen eiland. Meer in algemene zin: het mannelijke element werkt niet samen met het vrouwelijke.
Nu kan je zeggen: pech dan, wat maakt het uit, laat ze lekker verrekken ieder op zijn eigen eiland. Dat kan, maar het wordt vervelend als het “politiek wordt”. Dit “geklooi” - excusez le mot - kan je namelijk ook in de politiek aantreffen.
Kijk eerst eens naar Europa. Wij in Europa zitten met de vrouwelijke democratische kletscultuur: talkshows, parlementair debat, parlementaire commissie, onderzoekscommissie, en noem maar op.
Altijd is er wel weer ergens een “Lale Gul” die naar boven komt boven het maaiveld en kwebbel de kwebbel tot de volgende komt. Er vindt geen daadkrachtige “mannelijke” besluitvorming plaats. Om een heel simpel voorbeeld te nemen: er komen in Nederland veel asielzoekers, die hebben huizen nodig, die huizen hebben wij niet, dus ontstaat er woningnood; “kinderen” van 25 of 30 jaar wonen nog bij hun ouders, of je betaalt je blauw aan een huis. Bovendien leiden al die vreemde culturen tot ontwrichting van sociale cohesie.
De grootste groep die nu komt , die komt uit Eritrea. Dat is heel eenvoudig op te lossen. Ze komen omdat ze deserteren, omdat ze de militaire dienst te lang vinden in hun land. Als je ze zou terugsturen, dan worden ze hard gestraft vanwege desertie, gemarteld, dus dat gaat niet.
Echter, hoe makkelijk is dit op te lossen. Zet op Rijksoverheid.nl :
Eritreeërs als jij je houdt aan de regels van je land, dan gebeurt je niets; kom je toch dan geldt dat vanaf nu als eigen risico en krijg je geen asiel meer.
Met alle mobiele telefoons van tegenwoordig weten ze dat zo in alle uithoeken van Eritrea, dus komen ze niet, dus probleem in een klap opgelost.
Maar dat is veel te “mannelijk”; dat doen ze niet in een vrouwelijke “kwebbelcultuur”; hier gaan ze praten, komen ze met allerlei softe oplossingen, als een spreidingswet, om de asielzoekers maar een beetje links en rechts plek te geven.
Kijk maar eens op internet, op een kaart “AZC’s in Nederland”. Het lijkt wel een zwerm spreeuwen, het hele land is bezet door een vreemde mogendheid. Het aparte is dat vrouwen geneigd zijn “zelf de bezem te pakken als het nodig is”; dus deze hele haast militaire operatie wordt gerund door Nederlanders zelf.
Komt er een Wilders dan komt die ook helemaal niet met zo’n mannelijke oplossing, maar hij gaat “roepen als een oud wijf” dat illegaliteit strafbaar moet zijn
Dat is een uitspraak van het type “dat mag niet”; ongeveer zelfde format als de Nijmegen Universiteit als je zegt dat IQ / EQ loopt van 0 tot 200: dat kan niet!
Dit is dus de vrouwelijke kletsaanpak. Dit zie je ook in de jurisprudentie. Dat is een eindeloze reeks ellenlange uitspraken vol ditjes en datjes, en geen adequate aanpak van juridische vragen.
Er is ook een alternatief, en dat is de mannelijke macho politiek. Dat doen ze vooral in het Midden-Oosten. Dan komt er in Iran een Khomeini, in feite een type “boef” net als de professor die ik in 2022 sprak in zijn mancave. Vrouwen hebben in deze politiek niets te zoeken, hier gaan ze mannelijk powerplay doen.
Het is trouwens heel grappig maar ook wel treurig dat deze stoere kerels allemaal in bunkers zitten; dus de professor in Apeldoorn zit in een bunker; Putin zit in een bunker, tijdens de Israelische aanval zat Khomeini ook in een bunker.
Hamas kan ik ook noemen, die zitten ook in bunkers. In deze macho cultuur worden gewoon door Hamas vrouwen en kinderen uit hun huizen gesleurd en meegenomen als gijzelaars alsof dat de normaalste zaak van de wereld is en dat wordt goedgekeurd door mensen als Khomeini. Daarna wordt er door Israël gereageerd en dat is ook stevige aanpak, waarbij ik het gevoel heb dat ze eigenlijk niet helemaal weten wat ze aan het doen zijn, “we proberen maar wat”.
In Iran nemen ze trouwens ook gijzelaars. Er was een Fransman die bezig was aan een fietstocht van Europa naar China: wordt gewoon opgepakt en vastgehouden als “ruilmateriaal”; hij zit er geloof ik nog, heeft niets gedaan, maar zo doen ze gewoon.
De Islam smullen ze van. Ik weet niet of u dat ooit gelezen heeft, maar als je Soera een openslaat, dan slaat dat in je gezicht: foei wat een bravado: Allah is de geweldige gigantische alwetende enz enz. Dit is echte mannelijke macho aanpak.
Op Twitter weet je bijkans niet wat je leest, van deze macho’s . Er is ene “Zherka” die schrijft dat de aarde plat is. De wetenschap leert dat de aarde rond is, maar hij wil graag de macho spelen en dan ga je niet naar anderen luisteren, zeker niet naar een stel halfbakken “wijven” die wetenschap bedrijven, nee je zegt gewoon dat het plat is, basta. In feite een wijze van argumentatie die doet denken aan het slaan met een hamer op van die kermisattracties, je moet dan een gewicht zo hoog mogelijk de lucht in slaan.
Ook als je religieuze geschriften leest, weet je niet wat je leest. Zo komt er in het Oude Testament ene Jefta langs. Die komt net van het slagveld waar hij “eens lekker een potje vijanden heeft platgeslagen”. Meneer zit nog vol adrenaline, dus ook vol bravado, en hij zegt dan: ik beloof aan God dat het eerste wat mij thuis tegemoet treedt, ik offer aan U! Dan loopt zijn dochter de deur uit, en die moet dan geofferd worden. Zij protesteert helemaal niet, maar aanvaardt dit lijdelijk; de hele Bijbel zit trouwens vol met mensen die opereren “op militaire wijze” want dat past bij een macho cultuur; je gaat niet protesteren, maar alles gaat op commando, zelfs liefde is gedegradeerd tot iets wat even op commando gaat; in Johannes 21 gaat Jezus Petrus even inpeperen dat hij wel van Jezus moet houden en dat gaat op commando stijl.
Jezus heeft ook al even duidelijk gemaakt dat je vooral niet van een ander moet houden, want deze mannelijke macho methode is narcisme in ultima forma
Zo zegt Jezus dat het kijken naar een andere vrouw al fout is; Mattheus 5; en je moet je familie haten, Lukas 14. Dat deed mij denken aan de mannen van wie de vrouwen in de vrouwenopvang zitten, vrouwen van narcistische mannen; meestal moslim vrouwen trouwens. Kenmerkend is dat ze vaak worden geisoleerd van hun familie, a la Lukas 14; en de mannen zijn stikjaloers, als ze al naar een ander kijken, of ze komen 5 minuten te laat thuis, dan is het van “waar ben jij geweest”.
Aliens
Op Twitter zitten ook een paar mensen die geloven in Aliens, en dat die binnenkort op aarde komen om een “shift” te veroorzaken. Geen idee wat ze daarmee bedoelen, maar het hele idee van Aliens is wel leuk als gedachtenexperiment. Stel je voor dat Aliens op aarde af komen, en eens kijken wat wij zoal aan wetenschap produceren.
Ze zullen dan zien dat de technische wetenschap prima draait, maar de sociale wetenschappen lijken wel soort van bevroren; ze zullen denken: Holy Meloni, daar zijn ze helemaal vastgelopen; de mensheid bestaat al 200.000 jaar, waarvan 10.000 jaar als cultuurvolk, en 2000 jaar moderne tijd, en ze weten nog niet de basis van menselijke cognitie. Ondertussen kijken ze naar alle kerken en moskeeën die in de wereld staan, en ze lezen de religieuze geschriften; stel je voor dat ze de pagina openslaan van Jefta, of van Abraham’s offer, en dan schrikken ze zich helemaal lam van de mannelijke macho gedrag.
Ze zien ook dat het in de cultuur fluctueert. De vrouwelijke softies van Europa die zijn lekker aan het kwebbelen. Als je zo’n kwebbelcultuur hebt, dan loop je achter de feiten aan, dus ondertussen stroomt het hier vol met nieuwkomers. Vrouwelijke kwebbels hebben de neiging verliefd te kunnen worden op mannelijke macho’s, dus je kan zomaar in Den Haag een demonstratie tegenkomen met links woke volk, dat samen optrekt met Hamas knuffelaars. Dat lijkt mij een “ongelukkig huwelijk”; trouwen met een narcist.
Het meest waarschijnlijke scenario van zo’n huwelijk is dat de “wokies” gillend met de kinderen naar de opvang hollen, desnoods naar het buitenland, dan nemen de mannelijke macho’s het huis van vrouwe Europa wel even over.
Dit alles gebeurt onder de ogen van de wetenschap. Bij de Nijmegen Universiteit zitten ze weliswaar mooi in lichte kamers, maar niet om te analyseren, maar om te punikken; en de theologen zitten in de kelder te broeden op weer een of ander duister plan.
Ik kan mij voorstellen dat Aliens helemaal knetter worden van zoveel onkunde, en het schip omdraaien: hoppakee terug naar huis. Die hebben, als ze zo goed zijn in luchtschepen bouwen, vermoedelijk een cultuur van type 3. In zo’n cultuur gaan ze er niet vanuit dat de wereld is gemaakt door God ter meerdere eer en glorie van hemzelf; een narcistisch wereldbeeld; noch dat de wereld “zomaar is gaan groeien”; maar dat de wereld is gemaakt voor ons mensen. Ze kunnen analyses hebben gemaakt dat de wereld draait in bepaald tempo; als je daaronder zit, dan krijg je allerlei “ideëel voorstellingen” dat alles subjectief is, moeilijk is, complex is, gemaakt door God; of weet ik het wat ze allemaal verzinnen. Als je er echter boven gaat zitten, dan veroorzaakt dat krediet, dan win je krediet; en dat krediet betekent dat je daarvoor een wereld terugkrijgt; een wereld om iets moois van te maken. Met een universum erboven waar nog van alles is te ontdekken.
