Raadsels

Ik zit te denken of ik vanavond nog wat zal schrijven; ik dacht eerst van niet, maar laat ik gewoon eens proberen. Ik zit namelijk nog met een paar raadsels. Ik doe even paar korte voorbeelden.

Voorlezen op school

Een eenvoudig voorbeeld was toen ik een verhaal wilde voorlezen op de kleuterschool. De juf zei botweg nee: ‘want kleuters kunnen niet lezen’. Dat was bijzonder, zo’n negatieve houding.

Ik en mijn moeder drongen aan, toen mocht ik de eerste pagina voorlezen. Daarop kwam een vinnige reactie van de juf: ‘dat heeft je moeder zeker vaak voorgelezen, dat je dat uit je hoofd kent’

Dat was raar, waarom ontkent zij dit? Dus zei ik: ‘zou ik dan misschien de laatste pagina ook voorlezen’. Ze antwoordde niet mee, keek alleen maar boos, en ik ging het dan maar doen en ik keek daarna zo van: ‘is het nu oke?’, ‘snap je het nu?’

Maar daarna stuurde me ze toch een vlammende blik toe. Ik was er enigszins van onder de indruk maar ook weer niet zoveel, en ging maar gewoon rustig op mijn plaats zitten: als je je rust maar bewaard.

Dagvaarding maken

Dit kwam allemaal weer terug; omdat ik recent de Bijbel heb ontleed; leuk om te doen, kan je ook weer met mensen delen. Maar dit ging precies als op de kleuterschool. Ik ging het eerst vriendelijk delen, zo van kijken jullie ook is; maar dat mag niet, dat is allemaal fantasie van jou (‘een kleuter kan niet lezen’, ‘dat bedenk je maar zelf’); daarna ging ik aandringen en maakte er een dagvaarding van, de powerplay versie (‘mijn moeder komt erbij en zegt: zeg, willen jullie niet zo flauw doen’; in echt heb ik mijn moeder deze dagvaarding trouwens ook laten lezen, ze vond het leuke stunt)

Eerst maakte ik een eerste versie: werd direct afgekeurd, fout fout fout. Een beetje als ‘zal ik de eerste pagina voorlezen?’ en dan krijg je een vinnige reactie (‘heeft je moeder zeker vaak voorgelezen’);

Nou ja, dacht ik, zou ik dan een tweede versie maken? (‘zou ik dan wellicht de laatste pagina voorlezen?’)

Maar dat leverde een nog vinnigere reactie op. En ik deed als vroeger: nou, laat dan maar zitten, en ga rustig heen: geen probleem lui, wat je wilt.

Rijden op straat

Rare situatie. Mensen kunnen echt “vinnig” zijn. Normaal heel aardig, maar als jij iets doet wat een uitzondering is: hoeiiiiiiii Maar die negativiteit zit kennelijk ook in de natuur; dan wordt het pas echt interessant. In de jeugd was namelijk nog zoiets geks: mijn vader stierf toen ik vijf was, ongeveer zelfde leeftijd, al rijdend in de auto. Er zat verder niemand in die auto, dus hier ben je overgelegd aan de natuur.

Dit is ultra negatief. Nu probeer ik in zulke situaties niet in paniek te raken, en ik dacht: hm, hij is stil, maar misschien alleen slechte zin. Daardoor bleef de auto vreemd genoeg rijden: eerste obstakel opgelost. Hoe kan dit? Hij keek nergens naar, maar auto rijdt recht; zou hij dan toch nog leven?

Aan het eind van de weg kwam er een voorrangsweg. Dan kan je weer in paniek raken, maar ik dacht: nou ja, als hij niet al dood is, dan gaat hij daar wel dood, hoef ik mij daar niet druk over te maken; vreemd genoeg draaide de auto zich toen om, om een parkeerhaven; tweede obstakel opgelost.

Daarna had ik een raar visioen van een man op straat, misschien die ze God noemen; en keek mij aan met een vlammende blik. Ik was er enigszins van onder de indruk maar ook weer niet zoveel, en zei: het is mijn tijd nog niet!

Beter beeld van de situatie

Het volgt allemaal een beetje dezelfde format. Ik krijg zo wel een beter beeld van de situatie. Ik heb het in een schema gezet:

Het percentage rechts is “geduld”. Misschien scoor jij 98-99 punten op “geduld” aan PASSIVA kant; goed denken is in feite geduldig afwachten, niet snel oordelen, en goed met je ogen kijken, niet teveel afgaan op babbels

Dat is mooi want dat levert profijt op; je scoort ook 98-99 op levenskwaliteit aan ACTIVA kant.

Mensen zoals de juf hebben geen geduld: kleuters kunnen niet lezen basta. Dat zegt zij zonder rustig te luisteren en afwachten; ze wist het zogenaamd al voordat ik de eerste pagina had gelezen. Oke, dat moet ik analyseren; dat zet ik aan de PASSIVA kant, maar dan wel hoog: het is hautain, en dom.

Je ziet dat dan “levenskwaliteit” ook afneemt: als jij rustig blijft lezen, dan werpt ze jou een “vurige blik” toe alsof ik iets slechts gedaan heb: doe eens normaal, en ik denk: ciao. Dit zet ik dan evenhoog aan ACTIVA kant:

Maar ook in de natuur: daar zit ook die ongeduldige, vurige kracht in; die kan jou uit het leven knikkeren, bijvoorbeeld als jij op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats bent, zoals een rijdende auto als de bestuurder overlijdt;

en als jij rustig blijft, dan werpt ook de natuur jou een “vurige blik” toe.

Dat lijkt heel wat, maar in het schema zit dat helemaal bovenaan: een machtige juf van een kleuterschool; of een machtige God; of een machtige kerk; en ze tronen boven jou uit, maar ze zijn even dom, als ze machtig zijn: en zeker als ze zich opblazen. Ze zitten hoog in het schema aan de PASSIVA kant

Ze zitten dus ook hoog in het leven aan de ACTIVA kant; dat lijkt heel wat, het lijkt erg hoog, zit ook hoog in het schema; maar als je naar de percentages kijkt aan de rechterkant: knetter laag.