Oranje Vrijstaat


Dit jaar had ik een vlag gekocht, gewoon leuk. Maar natuurlijk niet zomaar een vlag, maar deze: van Oranje Vrijstaat. Want dat leek mij nu net een leuk land.

Ik wil er iets over schrijven, en daarna meer in algemeen iets over politiek. Ik was er in het weekend al mee begonnen, maar lastig onderwerp. Ook iets van filosofie/religie, anders heb je geen basis voor een goed land: zonder bodem kan je moeilijk een taart bakken.

Klein maar fijn

Oranje Vrijstaat was maar klein, maar toch ook weer niet helemaal klein, je zou kunnen zeggen: precies om een land te kunnen vormen. Het lag naast de “grote broer” Transvaal, dan heb je ook steun als nodig is.



Ze hadden eigenlijk alles: spoorlijn, postzegels, parlement, president. Ook een leuke vlag, met die kleuren; de levendigheid “spat er vanaf”.

Maar het heeft maar kort bestaan. Het heeft bestaan van ongeveer 1850 tot 1900. Toen is het veroverd door de Britten. Die hadden goudkoorts, en ze waren helemaal wild geworden toen ze hoorden dat er in Transvaal veel goud was. Oranje Vrijstaat was aan de kant van Transvaal, dus die twee landen werden door de Britten opgedoekt.

De Britten hadden op zich al genoeg, maar ze waren bang dat ze overklast zouden worden door Amerika met hun Wallstreet. Ze dachten: als wij dat goud inpikken, dan leggen we dat in de kluis bij de Bank of England, en dan is dat nog steeds de meest machtige bank in de wereld.

Ik zag vandaag een foto van het oude parlement van Oranje Vrijstaat; wow wat een mooi gebouw.

Maar toen kwamen dus die Britten, en die hebben de vlag van het gebouw gehaald, en de Union Jack erop gehesen: rotzakken. Jullie hadden al een kwart van de wereld, moest dit nu ook nog zonodig? Moet je die gekken zien op de foto hieronder, met die gekke hoeden





Politiek voeren

Ik zat te denken: hoe kan je nu goede politiek voeren, dat je weer zo’n leuk landje kan hebben zoals destijds Oranje Vrijstaat. Misschien denken linkse mensen dan gelijk: ho ho, dat is Apartheid, dat mag niet en zo.

Maar Oranje Vrijstaat had geen Apartheid, dat hadden ze namelijk niet nodig. De Apartheidspolitiek is ontstaan ter compensatie na WW2 toen blanken een kleine minderheid gingen vormen in Zuid-Afrika; in die tijd was dat niet.


Maar ik zat te denken: wat is nu een goede politiek? Daarvoor moest ik even denken aan een fiets. Je kan met een fiets mooi vooruitkomen, maar je kan er ook afvallen: aan de linkerkant of aan de rechterkant.

Dus hoe kan je er aan de rechterkant afvallen: als je teveel naar rechts gaat hangen. Dat hoort bij een traditioneel christelijke politiek. Die hebben een boek, de Bijbel, een echt mannelijk “macho” boek: er komt een God en die ramt een wereld in elkaar; en ramt vervolgens ook iedereen in elkaar die niet naar hem wil luisteren.

Hij voert ook een rechts beleid, alles is hier toegestaan als het maar ten goede komt aan jezelf. Wat eruit springt zijn deze twee of drie zaken: vrouwenmishandeling, slavenhandel en genocide



Dit noem ik aan de rechterkant van de fiets vallen. Dat is op grote schaal gedaan in de periode tot ongeveer 1860. Je kan bijna zeggen dat christendom en slavernij onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden: dit werd gedaan met beroep op hoofdstuk 9 van Genesis, en slavernij staat in Genesis 9 omdat het uit een macho cultuur komt, dat versterkt elkaar over en weer.

Dat het veranderde in 1860 is niet toevallig, want toen ontstond de Industriele Revolutie en toen ontstond een meer “feminine” softe cultuur dan de oude christelijke macho cultuur.

Maar dit ging ook weer overdreven: dit is eigenlijk dat je aan de linkerkant van de fiets valt. Dit is een cultuur waarbij je alles maar over je heen moet laten komen. In het kader van de mensenrechten gebeurt dat. Dan moet je alles maar goed vinden, iedereen kan gewoon komen en een plek in jouw land claimen.


Een schematisch overzicht

Ik heb er ooit een schema bij gemaakt: als je van de fiets valt, dan lig je op de grond. Niet letterlijk, maar met je denkvermogen: dat zit tegen rock bottom 0%. Dat heb ik aan de rechterkant van het schema gezet; onder “Passiva”.

De levenskwaliteit is dan aan de linkerkant van het schema ook tegen de 0%. Dat staat onder “Activa”.

Dat kan je zien want deze mensen zijn de hele tijd aan het stressen; eerst lopen ze slaven te jagen omdat ze bang zijn dat hun economie niet zonder kan; onzin, voor die tijd konden ze er ook zonder; en dan lopen ze weer veel asielzoekers binnen te halen, uit soort van schuldgevoel.


Dit schema is ontleed aan de Bijbel; Genesis 1 t/m 4, en het zit op meer plekken, ook Johannes 1 t/m 4.

Beetje gek misschien dat ik het aanhaal: heb ik nu net niet iets negatiefs gezegd over christendom en slavenhandel en dan kom ik met een schema uit Genesis of Johannes, hoe kan dat nou.

Jawel, maar mensen doen vaak dingen “half”: ze maken wel dit schema, dat is top; maar dan gaan ze het niet goed uitwerken; en vervolgens niet goed toepassen en daardoor krijg je vervolgens dat ze het gebruiken voor kattekwaad.

Je moet het natuurlijk wel goed toepassen, stelletje koekebakkers: omhoog met die rode lijn: tenminste over de 50/50% middellijn heen. Alleen je voorbij de middelijn durft te voetballen, dan kan je winnen.

Dan kan je bedenken dat je je niet onledig moet houden met slavernij, maar je hoeft ook zelf niet voor andere mensen te gaan kruipen zoals asielzoekers of arbeidsmigranten. Als je gewoon die “dure hobby’s” afschaft, dan kan je van je land een mooi land maken.




Geduld

De munteenheid, de valuta, van deze werkelijkheid is trouwens “geduld”. Dat hebben mensen ook niet, die hebben God, dat is voor hen het belangrijkste.

Maar in feite is het geduld, dat is de achterliggende gedachte van onze hele werkelijkheid: betaal jij met een beetje geduld, krijg je er een hele wereld voor terug: een wereld die goed is; mogelijk zelfs wedergeboorte

De Britten hadden geen geduld; die waren aan het stressen: oei, in Transvaal hebben ze goud en wat als zij dat wel hebben en wat als wij dat niet hebben. Door deze stress aanpak liepen ze steeds tegen conflicten op.

Tegenwoordig denken we vaak aan de Eerste Wereldoorlog als een oorlog tussen Engeland en Frankrijk tegen Duitsland. Maar Engeland was zo aggressief, dat ze bijna in een Eerste Wereldoorlog met Frankrijk waren beland, in de periode daarvoor; dat is weinig bekend, maar dat komt door dat gestress. Hier zie je trouwens mooi dat ze geen geduld hebben, maar wel God; want ze zingen “God save the queen”. Maar dat werkt dus niet, want hun hele rijk is geimplodeerd en nu zitten ze met allemaal Pakistani in hun wijken en die geloven allemaal in God, maar blij word je er niet van.


Met Hitler was hetzelfde probleem. Dat ging lang goed. Maar je kan het al lezen in Mein Kampf: hij is gestresst of Duitsland niet meer grond in Rusland nodig heeft, want “kunnen we anders ons volk wel voeden”.

Hitler was hoogbegaafd, dat kan je ook uit Mein Kampf afleiden: snel op school, pittige mening, goed logisch redeneren. Maar die stress: die zat er dus ook in. Dat is net een kennis van mij, een mevrouw die altijd gestresst is rond het doen van boodschappen: is er nog kaas in de koelkast. Daardoor gaat het geduld eraan en daardoor teken je voor je eigen verlies. Ook nu kan je in Duitsland de gevolgen zien; als je in sommige steden wandelt weet je niet goed waar je bent: is dit nu een wijk in Kleef, of is dit Warschau, of ben ik in Ankara?


Hoe zou je dit nu in het huidige Nederland moeten doen?

Ik keek even naar een paar reacties op Twitter van het weekend, over politiek. Ene Krispijn twitterde dat hij zich afvraagt of er wel echt zes miljoen Joden zijn vermoord in WW2. En hij twitterde ook Christ is King.

Dat is natuurlijk onzin, Christus is gebruikt als “dummy” door een paar gewiekste tekstschrijvers, ze hebben gedacht: geduld, daar doen we niet aan, hop geduld eruit Christus erin. Christus is een ongeduldig karakter, die geen tijd neemt Nicodemus duidelijk uit te leggen hoe de werkelijkheid in elkaar zit, die uit de hoogte spreekt tegen mensen, en die in de stress raakt om niets, zoals bij het zien van een mooie vrouw. Maar zo werkt dat natuurlijk niet, geduld is de “wisselkoers van de werkelijkheid”; daarom dat hij ook noodlottig aan zijn einde kwam: geduld eruit, levenskwaliteit eruit. Ik vergeleek het eens met voetballen: hij gaat achteruit voetballen, valt in eigen doel, en wordt dan naar de hemel - de tribune verbannen. Hij zegt nog: ik kom binnen een generatie terug; met andere woorden “volgende wedstrijd ben ik er weer bij” maar forget it, achteruitvoetballers komen niet terug.


Bovendien zijn die Joodse doden echt, deze jongen is geen slimmerd: hij kan geen verhalen analyseren en hij kan ook niet rekenen. Hij is rechts maar doet dat op een niet handige manier. Als je nu gewoon dit soort feiten feiten laat; laat dat gewoon staan. En je zegt: oke, de intentie was goed, maar de uitvoering niet, en deze keer gaan we ook de uitvoering goed doen.

We zeggen gewoon tegen de asielzoekers: als je je aan de regels van je eigen land houdt, dan gebeurt je niets, en kent jouw land geen vrouwenrechten? Dan komt dat misschien omdat je een islamitisch land bent, schaf dat af. Op deze manier doe je het denkvermogen flink omhoog, en stijgt ook je levenskwaliteit. Je behaalt rechtse doelen, maar met linkse vriendelijkheid.

Droomwereld


Misschien wordt ook dit artikel weer niet gelezen, of matig. Daarvoor zit ik een oplossing te verzinnen. Misschien ga ik een beetje mijn eigen virtuele droom Oranje Vrijstaat maken. Laat de mensen in de echte wereld dan maar in hun eigen landen zitten, dan ga ik hier lekker in mijn virtuele hoekje zitten.

Of misschien maak ik mijn eigen virtuele Vrijstaat; mijn eigen Oranje Vrijstaat. Maar hier mag dan niet zomaar iedereen naar binnenwalsen. Plus je moet betalen, hier moet je betalen met geduld.

Je kan dat ook wel vergelijken met normale valuta; die heeft kop en munt. Aan de voorkant zie je Maurice, en aan de achterkant geduld.

Ha ha ha, lekker mijn eigen valuta uitgeven. Je kan naar de trad christenen gaan; dan krijg je een munt, en zie je aan voorkant God, en denk je: hoe hoe hoe, dat is veel beter; maar aan de achterkant zie je ongeduld: negatieve waarde, kan je niets mee betalen. Ik wil graag dit bakje aardbeien; dat kost 10 eenheden geduld; ik heb 10 eenheden ongeduld: dat gaat niet. Doei. Ja maar er staat wel God op de voorkant. Ja maar de waarde is 10 eenheden negatief, wat wil je dan daarmee zeggen?






Next
Next

Kleine analyse van Nietzsche