Popelka (Assepoester)

Binnenkort is het weer Kerst, heeft u de kerstversiering al zien hangen in het winkelcentrum? In Duitsland en Tsjechie is dat weer reden om op TV de film “popelka” te draaien, liefst tien keer. In het Duits heet het Aschenbrudel en bij ons Assepoester (popel is Tsjechisch voor as).

Dit is een zeer indrukwekkende film; net als bij alles moet je het niet te vaak zien, maar het is erg goed.

Ook de muziek is top, liedjes worden gezongen door Karel Gott. Er zit een heel mooi “Leitmotiv” in de liedjes, en aan het eind zingt hij een heel bekend lied “Kdepak ty ptáčku hnízdo máš”, vogel waar heb jij je nestje?

https://www.youtube.com/watch?v=CfMbtg_sfbc&list=RDCfMbtg_sfbc&start_radio=1

Als hij dat zingt, zie je over een sneeuwbedekt landschap Popelka paardrijden met haar prins.

De dame is zichtbaar happy. Het een bewerking van het sprookje Assepoester. In deze filmversie krijgt Assepoester ook een zwaar leven. Ze leeft met haar vader en stiefmoeder, en die stiefmoeder is niet lief; zij moet alle zware klusjes doen.

Ze krijgt echter drie hazelnoten waarmee ze drie wensen mag doen. Met die wensen weet ze in contact te komen met een prins met wie zij daarna ook gaat trouwen; het goede overwint het kwade. Laat ik hier nog eens iets over schrijven.

Mislukte sprookjes

In 2018 ging ik opnieuw boeken lezen; een oude hobby. Ik had weer meer tijd, dus ik ging dat weer doen. Maar vreemd: de boeken bevielen me niet meer.Wat mij stoorde aan volwassenenliteratuur, die ik ging lezen vanaf 2018, is dat het een soort “mislukte sprookjes” zijn; het kwade overwint steeds het goede.

In Tolstoy’s Oorlog en Vrede wordt de Assepoester, Sonya Rostova, vernederd, ze krijgt niet haar prins, maar moet gouvernante worden van de kinderen van de prins met zijn nieuwe vrouw, een feeks als je het mij vraagt.

In Tolstoy’s Anna Karenina wordt Assepoester, Varenka, vernederd en krijgt ook haar prins niet. En Anna, ook een Assepoester adept, wordt onder de trein gegooid.

Bij Dostoyevski worden oude vrouwen vermoord, bij Virginia Woolf sterft Rachel: steeds verliest het goed het van het kwade.
Ik ging later filosofie en theologie lezen, want ik had echt zin iets positiefs te lezen, en in de volwassenenliteratuur was het alsmaar negatief. Maar daar gaat het ook zo.

Immanuel Kant zegt: de objectieve waarheid bestaat niet! Dat is net alsof Assepoester een mooie taart heeft gemaakt en presenteert dat aan meneer Kant, en die doet een uithaal met zijn arm en de taart flikkert hij op de grond: deze is niet goed!

In onze werkelijkheid is gewoon objectieve waarheid, maar het probleem voor meneer Kant, verwend blaag, is dat het niet goed genoeg is.

De heilige Sint Augustinus zegt: als je geen doopbewijs hebt, dan flikkert God je direct in de hel. Dus al bak je nog zo’n goede taart, als er niet het juiste etiket op zit, dan donderd Augustinus de taart zo tegen de grond en kan je het van de bodem rapen.

Dat gedrag lijkt erg sterk op dat van de boze stiefmoeder uit Popelka, die gooit ook voedsel op de vloer en dan moet Assepoester het oprapen.

Mag Assepoester ook keertje iets zeggen?

Al deze negativiteit beviel mij niet. Ik zit een beetje in een Assepoester hoek, ik leef hier in de marge, maar geloof in het goede. Anders dan Kant, geloof ik daarom wel in de objectieve waarheid. Ik ging de werkelijkheid ontleden, waarom zou dat niet kunnen; ik geloof daarbij zodanig in het goede, dat je binnen een paar maanden het hebt ontleed

Kijk zo mensen, zo zit de werkelijkheid in elkaar, als je aan deze kant je denkvermogen oke hebt, dan is aan de andere kant je levenskwaliteit oke.

Maar dat gaat niet; ze flikkeren het gewoon op de grond: hoppakee weg ermee. Sinds 2022 deel ik deze informatie maar de mensen donderen het continu op de grond

Een taart in de modder

Ik ging het vaak herhalen, vanaf begin 2022 heb ik deze theorie misschien honderd of duizend keer aan mensen aangeboden, maar ze wijzen het steeds af. Door deze situatie moest ik nog eens aan de sprookjes denken.

Het is net alsof ik een taart aanbiedt, maar zij donderen het op de grond. Als het inderdaad zo is, dat volwassenen graag lezen dat het kwade overwint, dan moeten ze mij natuurlijk niet. Bij mij overwint het goede, maar zij houden van het kwade.

Wil jij weten hoe de wereld in elkaar zit? Bij volwassenen is het oneindig complex, moeilijk; want zij willen dat het kwade overwint.

Bij mij is het easy, piece of cake, want hier overwint het goede; en niet zomaar een beetje; het is super eenvoudig, dus het goede overwint heel sterk. Het gevolg is dat ik in een Assepoester scenario terecht ben gekomen. Ik wil echter wel eens deze realiteit testen; je hoeft niet zomaar te leven of zomaar alles goed te vinden hier; je kan de realiteit ook uitdagen, eens kijken of dat zomaar kan, iemand als mij zomaar in een hoek douwen, of dat er dan andere dingen gaan spelen.