Omvolking

Ik schrijf op dit blog stukjes en misschien zijn sommige wat ingewikkeld, zoals de vorige over religie. Maar ik kan ook eenvoudigere stukjes schrijven.

Zo was ik vandaag in de bieb en leende een boek over slavernij, “De slavernij in oost en west”. Zeer interessante verhalen. Ik deel een paar dingen.

Het schip “de Pink”

Zo las ik een interessant verhaal over een schip dat in 1763 naar Afrika ging om slaven op te halen, “vooral kinderen graag”. De kapitein was dronken van dag een, dus de tweede en derde man navigeerde dat schip.

In Afrika ontstond er ruzie aan boord met aantal slaven, en er vielen doden onder de bemanning en de slaven. Toen de tweede en derde man aan land gingen hout sprokkelen, ging de dronken kapitein er met het schip vandoor; “eindelijk verlost van die twee lastposten”. Maar hij kon niet navigeren en de boot zonk

Brandmerken

Of een verhaal over brandmerken. Als de slaven in Afrika waren gerondseld, werden ze gebrandmerkt; dan kregen ze de letters WIC in hun huid gebrand, zodat iedereen wist “die zijn van ons”

Als ze dan echter dachten dat ze van het brandmerken af waren; vergeet het. Als ze aankwamen in de nieuwe wereld, kregen ze een nieuw brandmerk, met de letters van hun eigenaars.

De familie Brantsen

Moet je voorstellen wat een leven die mensen hadden. Maar ik las ook andere verhalen, bijvoorbeeld over de Arnhemse familie Brantsen, burgemeestersfamilie. Als je op Wikipedia kijkt, dan kan je zien wat een nette lui dat zijn: https://nl.wikipedia.org/wiki/Brantsen

Maar schijn bedriegt: gewoon slavendrijvers. Ze hadden plantages, in Nederlands Guyana. Dat is een deel van Zuid-Amerika wat later van ons afgepakt is door de Britten.

Daar gingen ze slaven tewerk stellen, van ‘s ochtends 06.00 tot ‘s avonds 18.00, en als het druk was ook ‘s nachts. Vooral door dat laatste gingen mensen compleet doordraaien: nooit een momentje rust.

Het was een suikerplantage, de slaven moesten suikerriet snijden en dan in de dorsmolen doen. Dat laatste was tricky, dat was een enorm apparaat. Je moest oppassen dat je vingers er niet in kreeg. Er stond “gelukkig” een opzichter naast, als jouw vingers in de dorsmolen dreigden te komen, dan had hij de opdracht je hand eraf te hakken.

Op de plantage was er weinig afleiding, dus had de directeur wel eens zin om een van die lekkere zwarte meisjes te verkrachten. Dat gebeurde met twee jonge meisjes, kinderen eigenlijk nog. Ze konden geen klacht indienen, want ze waren eigendom van de baas; hoe kan een bankstel nu klagen over de behandeling door de eigenaar?

Aansprakelijkheid

Ik wil hier wel een paar nuances bij maken, voordat je verder leest. Wat mij opvalt is dat het vooral een stel rijke families was, die hier profijt van trok. Je leest in het nieuws dat ze zeggen dat Nederland excuses moet aanbieden voor het slavernijverleden, maar je komt steeds dezelfde families tegen; boevenfamilies. Ben ik daar verantwoordelijk voor, voor wat andere maffia families deden?

Dat viel mij ook op als je gaat kijken naar onze moderne tijd. Wij hebben geen slavernij, maar wel arbeidsmigratie, de moderne “iets” vriendelijkere variant ervan. Maar die gaat op dezelfde manier: een paar families runnen die business.

Zo kom ik uit de Achterhoek waar in de periode 1960-1980 een massa Turken en Marokkanen naartoe is geimporteerd, door echter slechts een handjevol superrijke fabriekseigenaars. Ze gingen mega fabrieken uit de grond stampen in relatief kleine plaatsen als Doetinchem of Ulft, zoals de Vredestein bandenfabriek in Doetinchem of DRU ijzergieterij Ulft. Daar waren geen werknemers voor, maar die kan je gewoon uit Turkije of Marokko halen. Hierdoor zijn er in plaatsen als Doetinchem, Lichtenvoorde of Ulft, grote gemeenschappen aan Turken en Marokkanen. Tegen de tijd dat ze hun winst binnen hadden, lieten ze de fabrieken “ploffen” en wat de Turken en Marokkanen verder moeten doen, dat zoeken ze maar zelf uit. Je laat gewoon de gemeenschap opdraaien voor de sociale gevolgen.

Hierdoor hebben wij in Nederland zo’n 400.000 Turken en 400.000 Marokkanen. Ook hierdoor staat er in Doetinchem een knots van een Turkse moskee, waar ik me groen en geel aan erger, want de islam is niet bepaald intelligent, maar dat krijg je “erbij”.

Maar dat komt dus door sommige van die maffia families. En ik ken ook nog persoonlijk sommige van die families, gewone Nederlandse families die er verantwoordelijk voor zijn dat er in Doetinchem een giga moskee staat, soort van “keurige lui”. Het waren er maar een paar, en zij waren zeer rijk. Dat zijn gezinnen waar de zoon voor zijn achttiende verjaardag een Porsche krijgt. Ik kreeg een OV studentenkaart, maar hij een Porsche. In de wijk woonde ook zo’n gezin, de man zat in de Doetinchemse business society.

Het zijn mensen die van gekkigheid niet wisten wat ze met hun geld moesten doen. De jongen van de Porsche kocht later een boerderij en ging daar lama’s houden: why not? Hij woont er misschien nu nog. Wat het nut ervan is, lama’s in de Achterhoek, ik zou het niet weten, maar je moet wat met je geld: Turken in je fabriek en lama’s in de tuin.

Het gaat gewoon door

Als je denkt: dat was toen, nee dus, dit gaat gewoon door. Als je namelijk eens op het bedrijventerrein in Apeldoorn kijkt, daar staan giga grote nieuwe bedrijven, de ene hal is nog groter dan de andere; zoals slachterijen.

Als je denkt: waar halen ze de werknemers vandaan, dan moet je eens in de supermarkt in Beekbergen rondlopen, een dorp onder Apeldoorn. Je moet je niet verbazen, als je daar Pools, Bulgaars of Roemeens hoort praten. Die mensen verblijven op campings en vakantieparken. En als je denkt dat de rijken hun geld misschien beter besteden: geen sprake van. Als je van Beekbergen naar het Apeldoorns kanaal rijdt, zal je een grote boerderij zien, maar geen koeien daar, maar lama’s; altijd lama’s, leuk speeldiertje kennelijk voor de superrijken.

Mensen zijn niet per se vriendelijk, dus wederom: een paar superrijke families wordt knetterrijk, door het planten van giga fabrieken in ons land, met allemaal buitenlandse werknemers. Het geeft een giga druk op ons sociale systeem, want wij hebben probleem met woningnood, de sociale cohesie is ook een probleem met al die buitenlanders. En alleen maar om een superkleine groep van superrijken te faciliteren.

Het geeft ook een giga druk op het milieu, want het zijn deels slachterijen, en dit vlees wordt geproduceerd in de Gelderse Vallei, rond Barneveld, waar de bodem flink is verontreinigd. Het hele plantenrijk gaat eraan.

De mensen van die rijke families interesseert dat geen ene biet, “want wij doen het toch goed”? Je moet voor de grap eens naar de kerk gaan in Barneveld, liefst een strenge, zoals de Gereformeerde Gemeente in Nederland. Die mensen komen daar allemaal in grote Mercedessen, en de grijns op hun gezicht is even breed als de bandenmaat van hun auto’s.

‘s-Heerenberg

Als je denkt: ach, Apeldoorn, moet je voor de grap eens naar de Achterhoek gaan, maar nu niet naar Ulft, maar naar het kleine stadje ‘s-Heerenberg. Dat is een schattig plaatsje met een mooi kasteel.

Maar ga dan niet naar het kasteel, maar naar het bedrijventerrein: het ene bedrijf nog groter dan het andere. Het zijn gigantische kasten van bedrijven, enorme kolossen. Daar zijn in ‘s-Heerenberg geen werknemers voor, dus die haal je van buiten. Ik weet het in dit geval niet, maar ik vermoed, gezien de vorige ervaringen, dat een handjevol families daar schatrijk van wordt, en ze laten de maatschappij de sociale gevolgen opruimen: puur aso gedrag dus.

Om deze redenen zul je mij niet zien stemmen op een partij als de VVD of JA21; die dit soort “aso graai gedrag” stimuleert.

Ook niet op linkse partijen trouwens, want die halen ook veel mensen naar Nederland, maar dan niet onder de vlag van kapitaalvermeerdering, maar voor het afkopen van hun inherente schuldgevoel: als asielzoekers.

Ik zie wat dit betreft in beginsel niet eens verschil tussen links en rechts; het probleem is vooral de “ongelofelijke drukte”; mensen zijn niet snel tevreden

In het vorige artikel schreef ik als voorstel een “optie drie”; als alternatief voor bestaande structuren, een optie waarbij je ook soms eens op de rem moet trappen: mijn loyaliteit ligt in de eerste plaats bij mijn land

Assepoester

In het vorige artikel schreef ik ook over Assepoester, die vloeren moet boenen terwijl haar bazen haar uitlachen. Daar deden mij deze “regentenfamilies” ook aan denken: aan de bazen van Assepoester.

De bazen van Assepoester zijn nogal vreemd uitgedost met hun buitenissige kleding met donkere kleding, hoge hoeden, en rare kragen; en de Nederlandse regenten ook, met hun rare pakjes op al die “ego schilderijen”.

Niet bepaald kleding om trots op te zijn. Dit zijn gewoon een paar families; en die mensen zijn dom; die moet je aan de ketting leggen, voordat ze je hele land in puin storten met hun wilde plannen.

Anderzijds wil ik ook niet dat Nederland schuld bekent voor iets wat een paar van die rattenfamilies uithalen. Dat zijn wij namelijk niet; de meeste mensen zijn gewoon goede lui, normale lui