Jezus en historiciteit
Mensen zijn een beetje vreemd. Ik schreef vanochtend een beetje over filosofie, en dacht: toch raar dat mijn oma Luymes veel slimmer was dan Jezus en Kant bij elkaar; die mensen denken niet na, doen mindless, en mijn oma was iemand die kon nadenken
Ook al had zij maar huishoudschool, waar je leerde naaien en koken, zij was nuchter, Achterhoekse nuchterheid, in plaats van de drukte uit het Midden Oosten; en het verschil is enorm. Hier een paar voorbeelden:
NIET NADENKEN De andere mensen waren allemaal zo "opgefokt", zoals Jezus - met zijn "pathos" ("innerlijk bewogen")
WEL NADENKEN; mijn oma was rustig
NIET NADENKEN - Jezus zat vol met "kamikaze acties" en dat loopt dan natuurlijk slecht af (aan het kruis, “God God, waar bent u gebleven”)
WEL NADENKEN mijn oma leefde ook rustig en werd 96 jaar
NIET NADENKEN - zijn gebrek aan humor
WEL NADENKEN - mijn oma was erg grappig, en leeftijd maakt hier niet uit
NIET NADENKEN - Bijvoorbeeld bij Jezus, krijg je dan dit: die zegt in Mattheus 5: als je mooie vrouw ziet kan beter ogen uitsteken! hij bedoelt dat je anders die vrouw nog gaat aanranden, zoals de asielzoekers nu rond Arnhem C.S. dat komt omdat Mattheus uit een woestijncultuur komt van hitsige kerels, die doen zo, en daarom legt hij Jezus die woorden in de mond
WEL NADENKEN - mijn oma zou zeggen: ach, was dat nou voor een onwiese, kan toch ook geweun er vanaf blieve
NIET NADENKEN - of ten aanzien van Kant, die schreef: je kan beter geen seks hebben, dat tast je denkvermogen aan (zo denken katholieke priesters ook)
WEL NADENKEN - dan kan mijn oma zeggen: "die lui hebb’n ‘t denken ook niet uutgevonden"
NIET NADENKEN - of Jezus zegt in Johannes 2, als op een feest de wijn op is: paniek paniek!!! dan moeten we water in wijn veranderen
WEL NADENKEN - dan zegt mijn oma: “wa’s dat nou voor onwiese, kan toch gewoon wat anders drinke’n”
NIET NADENKEN - Nietzsche, die schreef: je moet het ultieme lijden willen, en tot in eeuwigheid herhaald!!!!!! dan kan je laten zien dat je een sterke wil hebt!
WEL NADENKEN - dan kon mijn oma zeggen: ach ach, wat bunt dat toch voor ongelukkig volk, die heb zeker ook geen vrouw gehad
Het verschil is dus enorm of je wel of niet nadenkt. Een beetje denken erin, en je fietst er een enorme hoeveelheid onzin mee uit.
NIET NADENKEN - Ook ten aanzien van “waarheidsclaims”; zo heeft de Kerk een variant van Jezus die allemaal gekke dingen zegt, zoals zijn moeder “vrouw” noemen, of gekke acties uitvoert, zoals over water lopen, water in wijn veranderen, zichzelf laten kruisigen en weer opstaan
WEL NADENKEN - als je wel kan nadenken, dan kan je zien dat Jezus en zijn broer Jacobus hoorden bij een protestgroep die streed tegen corruptie in de Joodse Tempel van Jeruzalem. Meer niet; zie bijlage hieronder voor details.
Het begin van de kerk
Waarom kennen wij de historische Jezus helemaal niet? Waarom leren wij heel andere verhalen, Je kan een analyse maken, dat het vrij zeker is dat het Evangelie door Rome is gemaakt. Daarvoor moet je iets begrijpen van de functie van deze verhalen.
Deze verhalen hadden destijds een belangrijke maatschappelijke betekenis. Daar waren ze waarschijnlijk vroeg of laat achtergekomen: verhalen, een gezamenlijk verhaal, smeedt goede solidariteit.
Dat werkt als het samenbinden van een bos takken met een dun draadje; dat is in het fascisme uitgedrukt in het symbool van de “fasces”, het symbool van het fascisme. Dat is een takkenbos, bijeengehouden door een draadje. Dat gaat om “samenhang”, “samen sterk zijn”, en je kan mensen goed “samenbinden” met een dun draadje, en dat dunne draad is dit: een “dun verhaal”, een “doorzichtig verhaal”
Als je bij mensen maar een doorzichtig verhaal in de oren knoopt, dan is dat hun gezamenlijke verhaal, en daardoor smeed je er een sterke eenheid mee.
Hoe creeer je een doorzichtig verhaal?
En waarom werkt dit zo goed?
Maar hoe creeer je dan een draadje? Nou vermoedelijk zo. Allereerst, dat draadje, dat verhaal, kan dus het beste een “vreemd element” zijn; en alles moet er vreemd aan zijn:
ONGEWOON, DRAADJE je kan het beste iemand van buiten hebben, die het “draadje” vormt: een Jood, Jezus.
GEWOON, TAKKEN De andere mensen zijn de Romeinen, die vormen de “takken van de takkenbos”. Die ervaren dan ineens hun eenheid. Dat komt door een soort van spiegelbeeld: als je allemaal Romeinen bij elkaar zet, dan zien ze allemaal verschillen. Maar zet je ook maar een enkele Jood tussen allemaal Romeinen, dan ervaren ze zichzelf ineens als eenheid: oh, dat is een Jood, o ja, wij zijn allemaal Romeinen.
ONGEWOON Een tweede element: deze persoon die het draadje vormt moet ook niet sterk zijn, maar zwak, lief, arm, in ieder geval is het een “slachtofferrol”.
GEWOON Dan krijg je weer het spiegeleffect: zet Jezus neer al zwak iemand, iemand die geslachtofferd wordt, dan ervaren alle andere mensen zich ineens allemaal als “samen sterk”
ONGEWOON Hiermee heb je in feite al een goed begin. Maar je kan er ook nog allerlei dingen aan toevoegen. Zo kan je zeggen dat Jezus is geboren uit een maagd. Dat is raar, normaal worden mensen geboren uit een vrouw die geen maagd meer is.
GEWOON Maar het werkt weer als een spiegelbeeld: het creert een gevoel van eenheid: hij is anders, dus wij zijn allemaal hetzelfde.
ONGEWOON En dat kan je ook met andere dingen doen, als je eenmaal aan het verzinnen bent, dan kunnen de verzinsels net zo snel groeien als de neus van Pinnokio: zet er bijvoorbeeld bij dat hij over water kan lopen.
GEWOON Normaal kunnen mensen dat niet, dus dat is weer een mooi contrast, mooi spiegelbeeld; en versterkt het gevoel van eenheid tussen de mensen. En die kunnen dan ineens zich sterk voelen om grote afstanden over land af te leggen;
ONGEWOON zet erbij dat hij zich vrijwillig laat kruisigen, en opstaat uit de dood;
GEWOON wie laat zich nu vrijwillig kruisigen: dat doet niemand. Wij zouden eerder iemand gaan “killen”; moorden; en dat kunnen we dan ineens nu gaan doen. Ondanks risico voortijdig dood te gaan.
Ruth
Het bovenstaande laat vermoeden dat het Evangelie is gemaakt door Rome: die wilden eenheid tussen hun mensen; en dat het draadje over Jezus fungeerde als “vreemd element”; het is natuurlijk niet gemaakt door Joden, die waren dan ook fel tegen Jezus. Nee, het lijkt gemaakt door Romeinen voor Romeinen.
De Joden hadden dit trouwens ook wel zelf, dat systeem van de “fasces” maar zij deden dat met andere “draadjes”, zij hadden hun eigen
ONGEWOON bijvoorbeeld Ruth. Dan zet je bijvoorbeeld een vreemd element neer, zoals de Moabitische Ruth in het gelijknamige boek, dat is dan onderdeel van de stamboom van Jezus: GEWOON dat “werkt”; je smeedt eenheid tussen de Joden, door er een enkele niet Joodse tussen te voegen. De Joden zijn in dat boek de “takken” en Ruth de Moabitische is het “draadje”.
ONGEWOON Datzelfde zit ook in het verhaal van Abraham. Die kwam oorspronkelijk uit Irak, volgens het verhaal, maar gaat naar Israel, en wordt dan ook “tussengevoegd” in het volk.
GEWOON je merkt opeens allemaal Abraham is een vreemdeling, dus wij zijn Joden; aha, wij ontdekken opeens dat wij allemaal hetzelde zijn, allemaal Joden zijn, aha. Dit gaat eigenlijk onbewust, en vrij automatisch, denk ik.
Kerstverhaal
Maar hoe moet het nu met de neveneffecten? Het is natuurlijk wel een “kunstmatig” gebeuren: een draadje is maar een draadje; het is “flinterdun”. Ruth is een kunstmatig verhaal, het Evangelie is een kunstmatig verhaal.
Het was gewoon in opdracht gemaakt, door een stel heel slimme regieschrijvers, die mooie dingen bedachten, met een volkstelling die veranderde in een geboorteverhaal met een stal en een ster en een koe en een ezel.
Alternatief zoeken
Dus wat moet je er dan mee? Je kan het draadje ook niet zomaar weghalen: dan valt de mensheid misschien uit elkaar in allemaal losgeslagen individuen, “woke” gekte. De mensen hebben misschien een “draadje” nodig; een draadje die anders is, en waardoor zij weten: oke, wij zijn de takken, en wij worden door het draadje vastgehouden.
Ja, dat is niet zo makkelijk: je hebt een draadje nodig, en dat is dus iemand die anders is dan de andere mensen, hij doet alles anders, net als Jezus; maar dan een “echt” iemand. Dus je geeft ze een nieuw “draadje”.
Dat zou kunnen, maar dat betekent dat ik het misschien wel elders moet zoeken. Het moet wel aan de vereisten voldoen. Een kenmerk van een “draadje” is dat hij alles “andersom” doet. Zoals ik hierboven schreef: Jezus was goed als “draadje” omdat hij alles precies andersom doet. Mensen worden geboren uit een moeder, maar Jezus uit een maagd; mensen lopen over de grond maar Jezus over water; dan kreeg je een spiegeleffect, en dat smeedde van mensen een eenheid.
Dat kan ik natuurlijk niet, en dat wil ik ook niet. Maar dat deed mij aan iets denken. Ik was recent bij mijn moeder, en die herhaalde even een quote van mijn oma, van die dame dus op de foto hierboven. Mijn moeder zei: oma Luymes zei altijd over Maurice: bij hem goat altied alles anders.
Dus toch wel, maar dan minder extreem als bij Jezus. En misschien bij haar zelf ook wel, bij mijn oma, want zulke uitspraken hoor je ook niet elke dag. Deze Luymes mensen zijn anders dan anders, schiet mij zo te binnen, en wel in honderd-en-een aspecten. Er zitten allemaal ongewone dingen tussen.
GEWOON Zo komT Iemand als Immanuel Kant en die zegt de waarheid is subjectief
ONGEWOON wij komen van de boerderij en het opleidingsniveau is niet hoog, maar iemand als Kant wordt hier gewoon afgedroogd; wij zeggen: het is natuurlijk objectief kluns. Ga voor straf maar eens de stal uitmesten, voor die shit die jij praat
GEWOON mensen zeggen, zoals in het christendom zoals dat nu is: de waarheid is tijdgeboden, verbonden aan historiciteit van Jezus
ONGEWOON wij zeggen: de waarheid is actuele geschiedenis van een actueel bestaande familie: het is ons familiebezit.
GEWOON Maar alles gaat anders. Zo hebben jullie bijvoorbeeld de Bijbel en die lezen jullie tweeduizend jaar zonder de interne structuur te zien; de discussie gaat erover of het waar of niet waar is.
ONGEWOON Ik ga eind 2021 de Bijbel lezen en zie dat het bestaat uit tekstblokken van doorgaans vier hoofdstukken, tweeds twee om twee; die aanduiden dat denkniveau, parallel loopt met leefkwaliteit: denkniveau 40% dan leefkwaliteit 40%; denkniveau 60% dan leefkwaliteit 60%.
GEWOON Als ik jullie dat voorhoudt, zoals professoren, vanaf 2022, dan negeren ze dat gewoon, of ze zeggen gewoon: jij bent een fantast, dat heb je zelf verzonnen
ONGEWOON maar ik kan zelf zien, dat het gewoon zo is; ligt gewoon voor mij op tafel
GEWOON Jezus staat bij jullie in een boek en doet allemaal dingen in Galilea ergens ver weg
ONGEWOON bij mij komt hij door het raam klimmen, toen ik een jaar of twintig was. Dat kan omdat jij een goede denker bent, en ik leer dat denken parallel loopt aan levenskwaliteit, dus krijg je allerlei grappige “special effects”; dat kan, vanuit de potentiele energie die in deze werkelijkheid zit. Als jij je alleen voelt, dan stuurt de werkelijkheid vanuit dat veld van potentiele energie even een vriend in een droom langs om je te steunen.
GEWOON Bij jullie kan je alles zeggen, zonder dat dit leidt tot een kritische denkvraag; als Jezus zegt: als er een mooie vrouw langsloopt moet je je ogen eruit slopen, dan vinden jullie dat normaal
ONGEWOON Ik zeg: Jezus is niet bepaald een denker, en als jullie DIE Jezus volgen, dan ga je je eigen denken er dus ook uitslopen; dan worden jullie mensen die functioneren op niveau van NPC’s, non player characters.
GEWOON Ook leren jullie dat je God niet kan zien, anders ga je dood
ONGEWOON ik had een visioen van God toen ik vijf was, en ik leef nog steeds. Deze kwam ook weer uit het veld van potentiele energie
GEWOON Een ander ding is dat als mensen in de Bijbel God zien, ze op de grond vallen vol angst
ONGEWOON ik zei toen tegen God: zeg steek je handen eens uit de mouwen, hier is iemand overleden, kan je niet zien dat hier hulp nodig is (mijn vader, was net overleden); en daarna, in tweede instantie, omdat hij er toch wat dreigend uit zag: zeg het is mijn tijd nog niet! (“kan je niet zien dat ik te jong ben om te sterven”)
GEWOON Mensen kunnen voortijdig sterven; zelfs kinderen sterven
ONGEWOON Ik sterf niet voortijdig, de werkelijkheid geeft dat aan met die uitspraken “het is jouw tijd nog niet”; het is eigenlijk de werkelijkheid zelf die tegen jou praat
GEWOON Nog een ander ding is dat mensen omhoog kijken tegen Immanuel Kant.
ONGEWOON Maar ik vind Kant een dweil; net als Dostoyevski, Tolstoy, Schopenhauer en alle anderen.
GEWOON Schopenhauer zegt: de werkelijkheid is nep
ONGEWOON dan zeg ik niet: wat een mooie analyse, maar dan zeg ik: moet ik je eens op je kop slaan, dan zal je wel voelen hoe “nep” het is.
GEWOON Kant zegt “de werkelijkheid is subjectief”
ONGEWOON dan kan ik zeggen: zal ik eens een “objectief” stuk hout pakken en je ermee een draai om de oren geven, dan zul je wel merken hoe “objectief dat is”
GEWOON Alles is dus andersom; het aparte is wel: hun logica is verkeerd, die staat verkeerd om, ze doen steeds aan “reversed logics”; ze lopen achter een of andere Rattenvanger van Hamelen aan, in plaats van mijn logica toe te passen
ONGEWOON mijn logica is goed, sterker nog, ongewoon goed. En kan door iedereen toegepast worden, als jij mij maar als jouw “programma” gebruikt, als jouw “draadje”; niet het mindless Jezus programma, maar het mindful Luymes programma
GEWOON Zij zien in Abraham een held, de stamvader van de Joden, maar ook van de moslims
ONGEWOON Jij ziet in Abraham een brave Hendrik, die blind commando’s uitvoert, tot en met het offeren van zijn zoon, zonder enige tegenspraak; ik leg uit: hey, je hebt een hoofd gekregen om na te denken en een mond om te communiceren; doe eens actie met dat hoofd man
GEWOON zij vormen een grote groep; en produceren een gigantische hoeveelheid filosofische en theologische “kolder” bij elkaar
ONGEWOON jij bent maar alleen; maar in je eentje veeg je alle nepfilosofie en neptheologie aan de kant; voor het doen ontstaan van een nieuw programma “Luymes”; te lanceren ergens tussen 2025 en 2030
GEWOON Mensen gaan dat helemaal niet doen; die leven “mindless”; dus hop weer een volger eraf op twitter
ONGEWOON Jij schrijft gewoon door; waarom zou jij immers de waarheid “in de koelkast bewaren”
Hoe gaat dit eindigen
Dat is volstrekt de vraag; dat is iets van de toekomst. Ik kan er eventueel wel suggesties over doen, aan de hand van hetzelfde schema als hierboven, tussen gewoon en ongewoon:
GEWOON bij Jezus eindigt alles verkeerd, hij gaat vroeg dood en eindigt op een wolk "2000 jaar patience spelen"
ONGEWOON de suggestie is dat ik zal winnen; ik weet alleen niet wanneer en hoe
GEWOON Jezus is wel een beetje alleen, die arme kerel; hij zei ook al: je mag niet kijken naar een vrouw zonder begeren; beetje raar, want zo kan je natuurlijk zelf ook niet een vrouw vinden
ONGEWOON dit kan dus ook beter, anders moet ik alleen wachten in de tussentijd; liefst met iemand die ook ongewone dingen meemaakt; tenminste gezellig
Je kan eindeloos van dit soort rijtjes maken:
GEWOON filosofen zijn oude, saaie mannen
ONGEWOON bij Andrea, de filosoof is niet oud maar jong en geen man maar een vrouw
GEWOON mensen bepalen wanneer ze een kind krijgen
ONGEWOON zij hoort een stem "uit de hemel" als het tijd is
Nadere strategie bepaling
Misschien, om dit wat "literairder" uit te drukken, de rode draad die de "fasces" in stand houdt, de een stel takken, samen, is zowel een man als een vrouw
Dat is ook bekend uit de fysica: "validatiequarks" valideren de rest van het systeem. In een fysiek systeem is het aantal validatiequarks meestal drie. Maar kan ook vier zijn, de vierde zie je niet zomaar. Ik zou de rollen als volgt kunnen verdelen
Eerst wat ik in mijn schema benoem als de PASSIVA-kant, de kant van de mensen
GEWOON Als Jezus een "stand-in" "Rome-Hollywood-figuur" was
ONGEWOON dan ben ik misschien in plaats van Jezus de "man die alles anders doet".
GEWOON als mensen spreken over de Heilige Geest
ONGEWOON misschien is Andrea dan de "vrouw die alles anders doet"
Dan de andere kant, ACTIVA, de natuur. Daar zouden er eigenlijk ook twee moeten zijn in plaats van één; ik denk dat potentiële energie, ook wel bekend als gratie/vrouwelijk, en God/mannelijk
Dit kan gevolgen hebben; bijvoorbeeld: twee kunnen het systeem niet valideren; zoals "gewoon" een rechtszaak winnen. Bijvoorbeeld voor de rechtszaak kan ik misschien "schrijven wat ik wil" en zij kan mij "steunen waar ze kan", maar met slechts twee mensen kunnen we het waarschijnlijk niet winnen; maar de andere twee spelers zullen zich er later waarschijnlijk ook mee bemoeien, die van de Activa zijde. Zoals dit:
GEWOON iedereen moet God volgen.
ONGEWOON we bereiden een zaak voor en God volgt daarna.
GEWOON mensen doen allerlei gekkigheid en eindigen dan met niets
ONGEWOON wij wachten maar gewoon af en doen maar gewoon, en dan komt er iets bijzonders.
Ik reken ook een beetje op het “er is een schaap over de dam” effect; ik laat in de R.K.K. dagvaarding zien dat je geloof op een wetenschappelijke manier kan doen, dan zou zich een omslag kunnen gaan voordoen
GEWOON wij beschouwen het Evangelie als een ondoorgrondelijk mysterie
ONGEWOON je kan het ook op een wetenschappelijke manier uitoefenen; kijk zoals ik doe; je hoeft het niet met mijn versie eens te zijn, maar dan kan je in ieder geval zien dat dit mogelijk is
ONGEWOON ik doe eigenlijk nooit iets bijzonders, mijn leven verloopt vrijwel zonder bijzonderheden; maar ik doe eens gek, ik dien de zaak in bij de rechtbank in Utrecht
GEWOON hopelijk dat ze reageren en dat de kerk denkt (!) : oke als hij dat kan, de teksten op wetenschappelijke manier beoordelen, dan kan dat dus; dan wij gaan dit ook gewoon (!) eens proberen
Bijzonder; in de praktijk verwacht ik niets, maar als ik het zo opschrijf is er positief effect: ze zijn begonnen met denken; dat denken gaat “aan” op moment dat je laat zien dat het “kan”
Dan komen de effecten vanzelf; desnoods komen ze op andere bevindingen dan ik in de dagvaarding, als het maar loopt
Bijlage: De ware versie van Jezus
1 Het begin, de familie Annas
De Joodse tempel werd in het begin van de jaartelling, jaren 0-70 AD, gerund door een hele rijke Joodse familie, de familie Annas. Ik geloof dat het een vader was, met iets van zes of zeven zonen, en een dochter.
Dit waren echte “Rothchilds”. De familie beheerde de marktkraampjes, waar mensen fiches moesten kopen. Met die fiches gingen ze vervolgens dingen of dieren kopen die ze dan binnen in de tempel mochten offeren.
Je zou kunnen denken: wat is het probleem. Nou, de familie Annas kon echter de wisselkoers van de fiches onbegrensd opdrijven; kocht je eerst nog een stuk hout voor twee shekel, dan was het in het volgende jaar misschien wel vier shekel, voor hetzelfde stuk hout.
Dan konden ze zeggen: ja, dat moet want het is heel duur om de tempel te runnen, heel zwaar werk voor ons. Niks ervan, mevrouw Annas wilde een nieuwe jurk, dat was een soort “Marie Antoinette”; in Frankrijk gingen ook altijd alle prijzen omhoog door rare fratsen van de adel, en hier in Jeruzalem dus ook.
2 Kon je hierover klagen?
Je kon er niets van zeggen, want de familie Annas was ook het hoogste bestuur van de tempel, ze leverden namelijk de hogepriester, en die was tevens in een dubbelfunctie, hoofd van het Sanhedrin, het Joodse hooggerechtshof. Die zat ook in de tempel.
Je kon niet wachten tot er een andere familie aan de macht kwam, want steeds kwam een nieuwe zoon van vader Annas aan de macht als hogepriester, volgens mij zijn ze het bijna allemaal wel een keer geweest, als de ene terugtrad, dan werd gewoon een andere zoon aangesteld als hogepriester; en toen een keer de dochter ging trouwen met iemand, mocht die schoonzoon ook een keer hogepriester worden. Dat was trouwens een hele “goede”, want hij bleef heel lang aan de macht, zijn naam is bekend, het is namelijk Kajafas.
Je kon ook niet klagen bij de andere hogere autoriteiten, zoals koning Herodes, of de Romeinse stadhouder Pilatus. De familie Annas had namelijk sterke banden met al die mensen. Het vermoeden is dat Kajafas zo lang aan de macht bleef, omdat hij een goede verstandhouding had met Pilatus. Die kon op zijn beurt daardoor ook lang aan de macht blijven.
Iets hiervan zie je nog terug in het Evangelie; het heeft waarschijnlijk bepaalde historische basis; niet heel veel, maar wel een bepaalde basis.
Dus was een van de leden van de familie Annas de hogepriester Kajafas, dat was een schoonzoon, hij was getrouwd met de dochter van vader Annas. Die zat heel lang in functie. Hij was een vriend van de Romeinse stadhouder Pilatus; als jij gaat zoeken in het Evangelie zie je natuurlijk dat deze twee personen een belangrijke rol spelen.
Plus je ziet ook zomaar een persoon Jezus opkomen, iemand die een broer had die Jacobus heet. En Jezus gooit in Johannes 2 tafels van geldwisselaars om, en zegt: dit wil ik niet hebben in het huis van mijn vader, het is toch geen marktplaats hier
3 De protestgroep; Josephus Flavius
Ik neem aan dat hier ook een historische basis onder ligt. Er was namelijk op meer plaatsen melding van een groep personen, ik weet niet hoe groot deze was, maar je kan gemakkelijk denken aan een groep van 30 of 50 mensen, die in protest was tegen de corruptie in de tempel. Wat niet bekend is, maar wat ik vermoed, is dat Jezus een leider van de groep was, en is veroordeeld en vermoord
Je komt namelijk in de historische annalen van de geschiedschrijver Josephus Flavius, die over het algemeen als betrouwbaar wordt gehouden, de volgende aantekeningen tegen:
In het jaar 62 AD was er een wisseling van stadhouder in Juda. De oude stadhouder was afgetreden, en ze waren aan het wachten op de nieuwe.
Er was even een machtsvaccuum, en de familie Annas wilde daar gebruik van maken om eens en voor altijd af te rekenen met die vervelende protestgroep, waarvan nu de leider Jacobus was, “de broer van Jezus, die ook wel de Christus wordt genoemd”.
Dit is opvallend, kennelijk was Jezus op dat moment niet meer in leven, en had zijn broer Jacobus de leiding van het protest overgenomen.
Ook is opvallend dat Jezus kennelijk een “mythische status” had verkregen. Dat was overigens niets bijzonders in die tijd, men geloofde in wonderen, en de familie Annas waren in feite een stel wilden, maar de mensen van de groep ook; je kon gerust je held een mythische status geven, om je protest kracht bij te zetten, het ging hard tegen hard.
Om mijn oma er nog even bij aan te halen, die zou zeggen: ‘t geet nergens euver”; met andere woorden wat maken die lui zich toch druk om die tempel, het is in feite niets dan een ordinair slachthuis.
Het was een vieze plek: het stonk er ontzettend, naar brand, verbrand vlees; het was ook een enorme herrie, allemaal van angst schreeuwende en blatende dieren, volledig in doodsangst, die hun soortgenoten voor hun ogen verbrand zagen worden; overal gutste bloed over de vloer, dat moest telkens weggeschrobd worden
Het eten was voor de priesters. Dat waren in feite “nietsnutten” die geen vak hadden geleerd, maar hadden bedacht dat je andere mensen voor je kon laten ploeteren; die moesten dan alles aanbrengen, en jij hoefde het maar op te eten.
De familie Annas profiteerde er ook goed van. Maar dan had je dus die vervelende protestgroep; vervelend! De familie Annas wilde in het jaar 62 AD korte metten maken met die groep, voordat de nieuwe stadhouder zou terugkomen.
Daartoe liet de hogepriester, de toenmalige zoon Annas die hogepriester was, de hele groep oppakken en voorgeleiden bij het Sanhedrin.
Deze jongen fungeerde dit keer niet alleen als hoogste rechter, maar ook als openbaar aanklager; iets wat zelfs bij het Sanhedrin niet was toegestaan, maar deze keer had hij haast. Hij eiste dat de groep ter dood werd gebracht door steniging.
Er is een andere opvallende “schakel” in het geheel: de groep kon kennelijk rekenen op steun van een aanzienlijk deel van de bevolking. Er gingen namelijk vliegensvlug mensen naar Egypte, waar de stadhouder was, onderweg naar Juda; en ze gingen hem onmiddelijk informeren wat de familie Annas allemaal aan het uitspoken was, om te voorkomen dat de groep zou worden gestenigd.
4 Wat was de afloop?
Helaas vermeldt Josephus Flavius niet hoe dit is afgelopen; we kunnen alleen maar hopen dat de stadhouder op tijd bodes naar Juda had kunnen sturen, of er zelf naartoe is gegaan, en dat de groep is bevrijd
Helemaal zeker is dit niet, omdat bekend is dat de familie Annas in ieder geval nog tot het einde, dat wil zeggen tot de vernietiging van de tempel in 70 AD, daar aan de macht was. De strijd hiertegen was echter inmiddels wel verhevigd. Er was niet meer sprake van een soort stil protest, maar er was sprake van regelrechte gevechten.
Dat was in de periode 66-70 AD. Er was een groep die zich de Zeloten noemde, in feite de “radicalen”, zoals tegenwoordig Antifa, die wilden de “autoriteitsgezonden” uit de Tempel hebben; er werd gevochten tot het laatst.
Ook de Romeinen gingen meevechten. Ze gingen plaatsen van verzet, en die waren vooral in het noorden, in Galilea, vakkundig elimineren: hele bevolking doden. Daar waren ze trouwens echte meesters in, niemand werd gespaard. Josephus Flavuis schrijft over die periode in zijn annalen nogal beeldend:
Een keer probeerde een deel van de bevolking van een van de plaatsen van verzet, te ontsnappen in boten naar de overkant van het meer van Galilea. Maar de Romeinen tolereerden niet dat ook maar een iemand zou ontsnappen. Dus zij vorderden ook boten en gingen erachteraan.
Ze hebben de Joden ook ingehaald, en iedereen werd afgeslacht. Het meer van Galilea kleurde rood van het bloed. En overal zag je langs de oevers aangespoelde lichamen.
Niet iedereen werd trouwens gedood, er werden ook wel eens groepen mensen gevangen genomen, om als slaaf gemaakt te worden. Je kon ze bijvoorbeeld naar Egypte sturen, daar was werk genoeg. Egypte was de “graanschuur van het Romeinse Rijk”, net zoals Oost Europa dat was voor Hitler, of Oekraine voor Rusland. Al wist je bij de Romeinen nooit waar je aan toe was. Er was een keer een groep Joden gevangen genomen en ze werden vastgehouden op de binnenplaats van een gebouw. Die zouden naar Egypte gaan. Maar de wachtcommandant was moe, had geen zin in dat transport met al die mensen. Dus zei hij tegen zijn collega: ik heb geen zin, laten we ze maar gewoon hier afmaken, zijn we er vanaf.
En zo geschiedde. Het deed mij een beetje denken aan de Joden die werden vastgehouden in Amsterdam, om te worden weggevoerd naar Westerbork, en dan naar Auschwitz. Dat staat beeldend beschreven in een boek “De Ondergang van de Joden in WW2”, door Presser. Die had dat zelf meegemaakt. Iedereen moest op de binnenplaats staan, en dan kwam de Duitse commandant langs, en hij wees sommige mensen aan die mochten gaan, en de rest werd afgevoerd, een soort “meesterlijk schaakspel over menselijke zielen”.
Presser beschrijft dat hij dit zou doen tot 16.00 uur, en dan ging hij stoppen met werk; iedereen die niet voor 16.00 uur werd aangewezen, die ging op transport. De mensen die achteraan stonden, hadden sowieso pech: die kwamen sowieso niet meer voor 16.00 uur aan de beurt. Presser beschreef hoe hij vrij achteraan stond, maar niet helemaal achteraan, maar dat de tijd wel begon te dringen; het was al iets van 15.45 uur, maar gelukkig was hij bijna aan de beurt, en werd aangewezen om naar huis te gaan en zijn vrouw ook; mazzelaars. Anders had hij het boek ook niet kunnen schrijven.
5 Het einde van de tempel
Terug naar de tempel. Het liep raar af, want in feite eindigde het zo, dat de Romeinen de Antifa mensen vakkundig had gedood; en ook in Jeruzalem werden de protesteerders afgemaakt. Dus was de Tempel bevrijd. Maar waar gevochten wordt, kunnen zomaar fouten ontstaan, met al dat wapengekletter.
Als ik het goed begrijp, maar ik moet eigenlijk de annalen er nog eens op naslaan, was de Tempel bevrijd, maar per ongeluk in de fik gevlogen. Toen vonden ze het niet meer de moeite waard om het weer op te bouwen, net als met die mensen op de binnenplaats: ach, als het toch al beschadigd is, dan breken we het maar gewoon af. Ze brachten de stenen naar Rome, althans, ik vermoed dat ze de Joden de stenen naar Rome lieten slepen, en bouwden daar het Colloseum van.
6. Nasleep
Ik kan mij herinneren dat de R.K.K. daar nogal mee in zijn maag zat, met dat Colloseum, want het was toch eigenlijk een schandvlek: een plaats vol van geweld. Ze besloten in de Middeleeuwen het af te breken. Maar dat ging op het laatste moment toch niet door, want ze zeiden: er zijn hier ook christenen omgebracht, dat waren martelaren voor hun geloof, je kan er beter een monument van maken voor hun nagedachtenis.
Mijn oma zou zeggen: de mense hebbe’n nie bepaald het denken uutgevonden. Want je kan er natuurlijk een plek van maken ter nagedachtenis van de martelaren, maar dan hoef je het gebouw toch niet te laten staan? Afbreken die handel, zou ik zeggen, en leg daar een mooi park aan met een standbeeld ter nagedachtenis aan die mensen.
Als je dat niet doet, dan krijg je de volgende situatie. Dan krijg je toeristen die zich gaan vergapen aan het Colloseum “zo heej, dat hebben de Romeinen knap gedaan, wat waren de Romeinen toch knap”.
Ook een Elon Musk plaatste op Twitter een tijdje geleden een foto van het Colloseum “trots op de Europese cultuur!!!!” Nou, het Colloseum is, net als Auschwitz, niet bepaald een plek om trots op te zijn, als je het mij vraagt
Daar zijn nog wel andere voorbeelden van. Zoals de Eiffeltoren in Parijs. Daar had mijn oma een beeldje van, die stond op de TV: dat is tenminste een leuk ding.
Je zou kunnen denken: goede kerel, die Musk. Maar hij plaatste ook een keer een plaatje van “de ideale stad” op Twitter: alleen maar snelwegen en wolkenkrabbers, dus beton beton beton. Er stond niet een enkele boom, en alle mensen liepen als “zombies” in lange dichte rijen over “overpasses”, die heel hoog boven de snelwegen hingen.
Daar zaten maar gewone railings langs, niets geen hekken, dus als je daar met je kinderen loopt, moet je ze dringend verzoeken niet over de balustrade te hangen, anders val je 100 meter naar beneden patsboem tussen de rij aan rij rijdende auto’s.
Mijn oma zou er vast iets nuchters over zeggen, iets in de trant: je kan daor in die stad better geen hund hebbe’n, want die kan je daor nergens uutlaoten.
